Venus en de maan ⟡ Matthy van de Bankzitters

˗ˏˋ ★ 45 ★ ˎˊ˗

De fan bedankt Matthy voor de foto en Elin geeft haar de telefoon terug. "Jij ook bedankt." Zegt de meid dan en Elin zwaait haar nog kort na. Daarna drinkt ze verder van haar cocktail alsof er niks aan de hand is. Matthy snapt er helemaal niets van. Waar is haar onzekerheid opeens heen? Ze leek zo nerveus, bijna bang, toen ze hoorde dat de foto online stond. Maar opeens lijkt het haar helemaal niks meer te boeien. Het is niet alsof Matthy de onzekerheid van Elin mist, totaal niet zelfs, maar hij begrijpt gewoon niet hoe ze zo plotseling is omgeschakeld. Hij wil het eigenlijk wel aan haar vragen, hij heeft nou eenmaal gezegd dat hij open met haar zou blijven, maar hij weet niet zo goed hoe hij het moet vragen. Hij wil haar ook niet opnieuw onzeker maken.

"Waar denk je aan?" Matthy kijkt naar Elin die net wat aan hem vroeg. Het duurt een paar seconden voordat de vraag zijn hersenen bereikt. Daarna duurt het nog een paar seconden voordat Matthy het antwoord hardop zegt. "Jou." Elin begint zachtjes te lachen en slaat haar ogen naar beneden. In de kroeg met de gedimde lichten ziet hij niet dat haar wangen langzaam rood beginnen te worden, maar toch weet hij wel dat het gebeurd. Hij kent Elin ondertussen al wat langer en hij weet dat ze snel bloost. "En nu het echte antwoord." Vraagt ze terwijl haar ogen nog steeds niet op Matthy richt. Matthy lacht wat nerveus naar haar, maar dat ziet ze niet. Dit is hét moment om eerlijk te zijn. Hij wil haar niet opnieuw uitsluiten van zijn gevoelens, dat had de vorige keer namelijk niet de beste gevolgen. Matthy ademt een keer goed in en besluit dan om het maar gewoon op tafel te gooien. "Waarom wilde je opeens naar de stad?"

Elin bijt zachtjes op haar onderlip. Ze had al het idee dat hij haar niet helemaal begreep. Ze is allang blij dat hij het aan haar durft te vragen, maar nu is het aan haar om eerlijk te antwoorden. Ze plukt even aan de mouw van haar schone trui en kijkt dan in de ogen van Matthy in de hoop dat het haar opnieuw de moed geeft om zelfverzekerd te zijn. "Wat je zei, over dat roddels niet je moeten gaan leiden. Mijn eerste gedachte was om de komende week niet naar buiten te gaan, maar dat is niet de juiste instelling. Dus dan maar in één keer de pleister er af trekken."

Matthy knikt. Hij is verrast, maar blij, dat Elin er zo over nadenkt en dat ze deze stap heeft durven zetten. Hij had het totaal niet van haar verwacht, maar hij is zo blij om juist op dit moment met haar publiekelijk samen te zitten. Als een soort fuck you naar de roddel accounts. Om te laten zien dat het hen niets doet, ze genieten van het samen zijn en dat is nu het belangrijkste en dat zal geen enkele roddel op dit moment verpesten.

Hij glimlacht naar haar en ze glimlacht net zo breed weer terug naar hem. Matthy legt zijn open hand met zijn handpalm naar boven halverwege de tafel en zonder ook maar een seconde te twijfelen pakt Elin hem vast met haar eigen hand. "Ik ben zo blij met jou." Zegt Matthy tegen haar en hij ziet haar gezichtsuitdrukking nog blijer worden. "Ik ook met jou." Zegt ze terug, daarna neemt ze een nieuwe slok van haar cocktail terwijl ze het contact behoudt met Matthy. Zowel het fysieke contact van hun in elkaar gelegde handen als het oogcontact. Matthy volgt Elin's voorbeeld en neemt ook nog wat te drinken. Niet dat hij het zou willen, maar hij kan zijn ogen niet wegtrekken van die van haar. Haar ogen stralen een soort rust uit, daar kan hij wel voor eeuwig in blijven kijken. En dat is raar voor hem, want normaal haat hij oogcontact. Hij wordt er normaliter nerveus van, maar niet bij Elin. Bij haar voelt hij zich op zijn gemak en kan hij verdrinken in haar ogen zonder ook maar een sprankeltje nervositeit.

"Wil je nog een drankje?" Vraagt Matthy nadat Elin het laatste beetje uit haar glas heeft opgedronken. Hij was zelf al wat eerder klaar met zijn drankje. "Nog eentje? Daarna weer naar huis?" "Is goed lieverd." Elin voelt haar lichaam helemaal gloeien van binnen. Wat doet deze jongen allemaal met haar? Waarom heeft alles wat hij doet zo'n effect op haar? Niet dat ze het erg vindt, dat zeker niet, maar ze vraagt zich gewoon af waarom ze hem zo leuk vindt. Ze kan genoeg argumenten verzinnen, maar de echte reden kan ze niet achterhalen. Misschien is de echte reden ook helemaal niet belangrijk, zolang het maar goed voelt en dat doet het zeker. Matthy staat op van zijn stoel nadat Elin heeft gezegd wat voor drankje ze nu wil. Hij loopt richting de bar en Elin kijkt hem glimlachend na.

Niet veel later komt Matthy weer terug. Dit keer gaat hij naast Elin zitten in plaats van tegenover haar. Met een glimlach op zijn gezicht zet hij het doorzichtige drankje met munt voor haar neer op de tafel. "Dankjewel." Zegt ze en ze neemt gelijk een slok van haar nieuwe cocktail. "Wat heb jij?" Elin kijkt naar de donkerroze vloeistof in zijn glas. "Geen flauw idee, iets met kers." Matthy neemt een slok en kijkt verrast. "Het is best lekker." Zegt hij terwijl hij met zijn rietje rondjes draait in het hoge glas. Daarna schuift hij het glas naar Elin toe als teken dat ze mag proeven. Ze neemt een slok door het rietje en knikt enthousiast. "Inderdaad erg lekker." Matthy neemt het glas weer terug en legt daarna onopvallend zijn hand op Elin's linkerbovenbeen. Ze kijkt er even naar en legt dan haar eigen hand boven op de zijne. Ze knijpt er even in als teken dat het allemaal goed is. Matthy knijpt daarna zachtjes in haar been terwijl hij verder drinkt.

"Ssst!" Roept Elin over haar schouder naar Matthy. Ze lopen door de gang richting de deur van Elin's kamer. Ze gleed net lichtelijk uit op de trap en sindsdien is Matthy niet gestopt met gniffelen. Elin probeert streng te blijven en hem boos aan te kijken, maar het gelach van Matthy is té aanstekelijk dat ze nu zelf ook zachtjes begint te giechelen. "Hey, sst!" Zegt Matthy lachend tegen haar en als antwoord rolt ze met haar ogen terwijl ze aan haar sleutelbos zoekt naar de juiste sleutel voor de deur. "Kutjoch." Zegt ze terwijl ze eindelijk de goede sleutel in het gat stopt. Ze draait hem een keertje naar links en dan opent de deur. Ze had de lamp boven de tafel aangelaten zodat ze niet in het donker terug zouden komen. Matthy doet de deur achter hen dicht en voordat Elin haar jas uit kan doen liggen zijn armen om haar middel en zijn kin op haar rechterschouder. "Ik vind het gezellig met jou." Fluistert hij en Elin voelt een korte rilling over haar ruggengraat gaan wanneer ze zijn warme adem in haar nek voelt. "Ik vond het ook gezellig vanavond." Zegt ze terug en legt haar handen op Matthy's onderarmen die tegen haar buik aan liggen. "Ik bedoel niet alleen vanavond." Hij geeft een zachte kus onder haar oor. Elin voelt zich gelukkig, hoe ze zo in Matthy's armen staat en hoe hij lieve woordjes in haar oor fluistert. Dit zou ze wel voor altijd willen. Voordat ze het zelf doorheeft is de vraag die ze al de hele avond in haar hoofd heeft stuiteren haar mond uit.

"Wat zijn we?"

Het blijft even stil. Matthy laat zijn armen geruisloos van haar middel vallen. Deze actie baart Elin zorgen. Is de vraag te vroeg? Niet het juiste moment? Denkt hij er niet zo over? Heeft ze het nu allemaal verpest? Allemaal omdat ze te ongeduldig is? Ze wist bijna zeker dat Matthy ook klaar was voor de volgende stap, maar nu twijfelt ze daar opeens aan. Heeft ze het allemaal fout gezien? Wil hij niet met haar verder? Heeft hij haar alleen maar gebruikt? Wil hij niet iets serieus?

Ze probeert de duizenden doemgedachten te stoppen, maar het wil niet lukken. Alles blijft door haar hoofd heen stuiteren, ze wordt er lichtelijk duizelig van. Het enige waar ze aan kan denken is hoe erg ze het heeft verpest. Hoezo zou iemand als Matthy ook serieus met haar willen zijn? Hoe kon ze zo dom zijn? Hoe heeft ze ook gedacht dat hij er hetzelfde in stond als zijzelf?

"Sorry." Zegt ze na een lange stilte en ze schudt haar jas van haar schouders af. Ze hangt hem niet op maar gooit hem onder de kapstok. Toevallig op de tas van Matthy die daar ook nog staat. Zonder verder nog iets te zeggen snelt ze de badkamer in en draait ze de deur achter haar op slot. Ze laat zichzelf tegen de deur aan naar beneden glijden en ze laat haar hoofd in haar handen vallen. Hoe heeft ze het allemaal zo verkeerd ingeschat?

Godverdomme, dat is het enige woord wat zich nu blijft herhalen in het hoofd van Matthy. Waarom zei hij niks? Hij zucht en kijkt naar de deur die hij net op slot hoorde gaan. Hij heeft het opnieuw verpest. Maar deze keer wil hij het meteen oplossen, niet zoals de vorige keer dat ze elkaar meerdere dagen niet spreken. Hij stapt richting de deur en klopt twee keer.

"Elin?"