Suçluluk

44 6 15
                                    

Merhaba sevgili okuyucularrr. Öncelikle bu hikayeyi okuduğunuz için teşekkür ederim.💛 Uzun süredir yazmıyordum bu yüzden bu bölümü uzun tuttum. Eğer beğendiyseniz oy verip görüşlerinizi yorum atmayı unutmayın çünkü bunlar benim için bir motivasyon kaynağı. Teşekkür ederim iyi okumalarrr.💛


💛

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

💛

Bilincim yerine geldiğinde gözlerimi yavaşça araladım, ve bulunduğum ortamı incelemeye başladım. Tanrım. Epistat'ın dairesinde ve ONUN yatağında yatıyordum. Bayıldığımda beni buraya getirmiş olmalıydı, yatakta doğrulup sırtımı dikleştirdim. Başıma çok feci bir ağrı girdi ve elimi başıma götürüp biraz ovuşturdum. Gözlerim kapandı ve olanları hatırlamaya çalıştım. Evet, eski Laho'nun ruhunu görmüştüm ve muhtemelen bu yüzden bayılmıştım. Ben deliriyor muydum? Yoksa bir kara büyücü olduğumdan dolayı bu olay gayet normal miydi?

Düşüncelerimi dağıtıp Amen'in evde olup olmadığını merak ettim ve üzerimdeki örtüyü bir kenara atıp yataktan kalktım. Oradaydı. Çalışma masasına oturmuş papirüslerine bakıyordu. Benim bakışımı hissetmiş olacak ki omuzunun üzerinden arkaya doğru bir bakış attı ve beni fark edip sandalyesinden ayağa kalktı. Gözlerim o ayağa kalkınca yukarı doğru yükseldi ve boynumu hafifçe yukarı kaldırmak zorunda kaldım. Amen endişeli bir şekilde gözlerini kıstı;

"Daha iyi misin?"

Benim için endişeleniyor mu?

"İyiyim efendim. Neden beni buraya getirdiniz? Yani... kendi daireme götürmek varken."

"Gözetimimde daha güvende olucağını düşündüm. Ayrıca sana sormak istediğim bir kaç soru var elbette." Dedi ve bakışını ciddileştirdi.

"Orada ne gördün?"

Yutkundum. İşte şimdi sıçtım. Kara büyücü olduğumu anladı mı?

"Ben, hiç. Hiç bir şey. S-sadece mumyadan etkilendim."

Ah tanrım gittikçe batırıyorum, toparlanmam lazım.

"Yani demek istediğim şu efendim; daha önce bir mumya görmediğim için mumyadan etkilendim, bünyem kaldırmadı. Afedersiniz."

Amen başını salladı.

"Kendini iyi hissediyorsan gidebilirsin."

Bunu duyunca nedensiz bir şekilde üzüldüm. Epsitat'a başımı salladım ve dairesinden çıktım. Kendi daireme doğru giderken dairemin kapısında bekleyen Ramsis'i gördüm. Beni görünce hızlı adımlarla yanıma geldi.

"Nile, iyi misin? Bayıldığını söylediler."
"İyiyim merak etme. Anlık bir şeydi, sen neden burdasın?"
"Bu akşam bir siparişimiz olacak."

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Apr 18 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Antik Mısır BüyücüsüWhere stories live. Discover now