SADECE SEN

Karşılaşma Ve Tesadüf

Annemin ateşine baktım. Çok ateşi vardı. İlk defa bu kadar fazla hasta kalmıştı. Dolabı açıp ilacı aramaya başladım.

Boyum tam yetişmediği için ilaç çekmecesini elleyerek baktım fakat ilaç kalmamıştı.

Tekrar annemin yanına gidip alnından öptüm. "Anne ben ilaç alıp geleceğim." diyerek yatak odasından ayrıldım.

Odama gidip dolabımdan kredi kartımı aldım. Gri swetshirt takımımı giydim. Sarı saçlarıma gri bere geçirdim ve kabanımı giydim.

Hava gerçekten buz gibiydi. Dışarı yaşayan hayvanlar kim bilir nasıl donuyorlardır. Botlarımı'da giyip eczaneye doğru yürümeye başladım.
........

Eczaneden içeri girince çalan zil sesine yüzümü buruşturdum. Hemen ilacı sordum.

' elimizde var ancak 10 dakika Bekleyebilirseniz verebilirim. '

Dedi. Beklemek sorun değildi fakat annemin o halde evde tek kalması büyük bir sorundu. Yavaşça kafa sallayarak köşedeki koltuğa oturdum.

Gözlerimi kapattım. Dışarıya nazaren burası sıcaktı. Yorgunlukla boynumu Çıtlattım.

Aradan geçen 5 dakikadan sonra kadın ben hemen geleceğim ilaç geldi dedi ve gitti.

Çıktığını duyunca derin bir nefes verdim. Ayağa kalkıp beklemeye başladım.

İçeri'ye dolan zil'le "senin gibi kapıya da sanada" diyerek arkama döndüm.

Bir adam vardı. Çok korkutucu duruyordu. Siyah kabanı, siyah parlayan ayakkabısı, kuzguni gözleri, siyah gömleği ve siyah pantolonu onu korkutucu gösteriyordu.

Kafamı sallayarak bu düşüncelerden kurtuldum. Yerime tekrar oturdum ve kafamı ellerimin arasına aldım.

Adım seslerini duyunca başımı hafif kaldırdım. Bana bakıyordu. Hemen gözlerimi kaçırıp başka yöne bakmaya başladım.

Her şey, herkez çok sessizdi ve bu beni geriyordu. En son kadın geldi ve ilaçları uzattı.

Hızla ayağa kalkıp çantamdan kredi kartını çıkarttım. İlaçların üstündeki yazıları okurken kadın konuşmaya başladı.

"post cihazımız bozulmuş efendim malesef nakit varmı?"

Sıçtık Cafer bez getir. Olumsuz anlamda kafa salladım. Yandan çıkan yüksek ses ile oraya döndüm.

Ayı herif nasıl oturduysa koltuk ikiye bölünecekti. Elindeki telefondan kafa kaldırıp bana baktı.

Korkutucu bakınca göz devirip kadına baktım." ben nakit getirmedim hanfendi ne zaman düzelir"

"bu hemen düzelmez malesef"

Oflayıp çantamdaki telefonu çıkarttım. Hızlıca eczanenin karşısında oturan emiri aradım.

"alo..... Emir eczaneye gelsene....... Evet...... Sensin be o....... Tamam hadi bekliyorum...... Benim ev çok uzak ondan gidemem...... Tamam görüşürüz ."

Siz befendiye bakın diyerek koltuğa oturdum. Adamın yanındaki koltuğa.

Gözleri kısa bir an bana değip ayağı kalktı. Telefondan oyun oynuyordumki duyduğum ses ile başımı kaldırdım.

" Bir tane Parol ve calpol "

Sesi... Sesini anlatamazdım. Kabaydı ama bir o kadar mükemmeldi. Emir gelince adama bakmayı hızla kesip emire döndüm.