querencia | tk

30

serin;
şaka mısın sen
sana sadece gülüyorum taehyung

yeji;
taehyung
biraz konuşalım mı

serin;
ne konuşacağız ya
bırak artık şunun arkasından koşmayı
baksana gayet memnun halinden

yeji;
benimle düzgün konuş
senin gibi herşeyi kestirip atmıyorum
onu dinleyeceğim

serin;
buyur dinleyelim
ne anlatacaksa

taehyung;
ne oluyor yine

serin;
hah ne olduğunun farkında bile
değil ve sen onun bir şeyler anlatmasını
bekliyorsun yazık

yeji;
serin yeter

taehyung;
ne konuşmak istiyorsun benimle
yeji

yeji;
öncelikle jungkookla aranda
bir şey olduğunu bize neden söylemedin
biz arkadaş değil miydik taehyung

taehyung;
yazıyor...

yeji;
her neyse sorunum bu değil
neden artık yanımıza gelmiyorsun

serin;
kibarlıktan ölecek/
ben yeji kadar kibar olamayacağım
kusura bakma taehyungie
inan arkadaşlığımızı bitirmen umrumda falan değil
fakat buralara kadar bizimle gelmişken birden bizi bırakman büyük kahpelik

taehyung;
ne diyorsun sen

serin;
diyorum ki
seni biz popüler yaptık
bizim sayemizde çevre edindin
biz olmasak bir köşede duracaktın öyle sönük bir halde seni parlatan biziz
ve sen tüm bunları gözardı edip kendine yeni
tatlış bir arkadaş grubu buldun ve hemen ardından
bizi sattın

taehyung;
seninle tartışmak istemiyorum serin
sen benim için bir arkadaş değildin
biz arkadaş grubu bile değildik
insanların gözünü boyayan bir gruptan
ibarettik yalnızca
ve bundan sıkıldım

yeji;
gerçekten böyle mi düşünüyorsun
biz her anımızda birbirmizin yanındaydık
ayrıca o kızların bize neler yaptığını unuttun mu

serin;
aç gözünü artık
aptal mısın
layık olduğu yeri buldu
biz ona fazlaydık
o varoşlarla takılmaya devam et

taehyung;
düzgün konuş
onların size neler yaptığını unutmadım yeji
fakat sizin de onlara neler yaptığınızı net bir şekilde hatırlıyorum

yeji;
yazıyor...

taehyung:
seninle bir sorunum yok
sen hâlâ benim arkadaşımsın

serin;
hahahahahhaha
sorun ben miyim yani
seni her ağladığında kimin teselli ettiğini unuttun sanırım

taehyung;
sonra her arkanı döndüğünde benimle alay ettin
ağlarken fotoğraflarımı çekip oturduğun masalarda alay malzemesi yaptın
arkamdan ne kadar aptal olduğum
annem olmasa bir bok olamayacağımı...
arkamdan konuştun da konuştun
bunları bilmediğimi ki sanıyorsun
beni partilere götürüp orada bırakıp gittin defalarca
benden hoşlanan kim varsa ona koştun
mutluluğum seni o kadar rahatsız ediyordu ki
ne olursa olsun anneme yetiştiriyordun
sen iyi bir arkadaş değilsin
iyi bir insan bile değilsin
kalbin kötü serin, senin için üzülüyorum

serin;
sen kendin için üzül
zavallının tekisin
gerçekten annen olmasa bir bok olmazdın
ama sen ona bile haksızlık ediyorsun
nankörlüğün yalnızca bize değilmiş