Unicode
တက်ကြွမှုတို့ ပျောက်ဆုံးလာခဲ့ရင်း တဖြည်းဖြည်းတိတ်ဆိတ်ကာ ငြိမ်သက်လာသည်။မျှော်လင့်ချက်ရောင်ခြည်တို့ တစ်စတစ်စ လျော့နည်းလာတဲ့အခါ နေရတဲ့ဘဝဟာ အဓိပ္ပါယ်မရှိသလို ခံစားလာရသည်။
ကတောက်ကဆအသေးလေးကနေ ရက်ကြာခဲ့ပြီး ဖေဖေနဲ့တွေ့ဖို့လည်း ကြံကြာနေသလို လိုချင်သော တန်ပြန်မေတ္တာသည်လည်း အပိုင်းအစပင် စွန့်ကြဲခြင်းမခံရ။မကောင်းတတ်လို့၊တာဝန်ကြောက့်ဆိုတဲ့ အရာနဲ့ ဂရုစိုက်ပေးနေခြင်းကိုလည်း မလိုချင်တော့။
လက်ဆက်နေသည့်ပန်းပေါင်းစုံရနံ့က စိတ်ခံစားချက်ကို ကုသပေးနေသည်။ခုံတန်းရှည်လေးသည် အဖော်ကောင်းဖြစ်ခဲ့သလို လိပ်ပြာငယ်တို့သည်လည်း မိတ်ဆွေဖြစ်လာခဲ့သည်။
"နေလို့ သက်သာရဲ့လား ?"
ခြေသံသဲ့သဲ့ကို ကြားရသည့်အခါ မည်သူလဲဆိုတာ လှည့်မကြည့်တော့။မမြင်မတွေချင်တာမဟုတ်ဘဲ မစွန့်လွှတ်နိုင်မှာ စိုးတာ။ဂျောင်ကု ဒီကိုရောက်နေတာ ဖေဖေ့ကိုတွေ့ဖို့ပါပဲ။သို့သော် မတောင်းဆိုရဲ။တာဝန်ပြီးလျှင် ပြန်ပို့မှာမလား။မပြင်ဆင်နိုင်သေးချိန် ဒီရပ်ဝန်းမှာတော့ ဆက်နေချင်သေးသည်။
"နတ်သားမင်က ဂရုစိုက်ပေးလို့ တော်တော်သက်သာနေပြီ ~"
"နတ်သားမင် ?"
"အင်းလေ ~"
သံယောင်လိုက်မေးလာတဲ့အခါ အေးဆေးပဲ ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။ထိုအခါ ထိုင်နေတဲ့ ဂျောင်ကုရှေ့လာရပ်ပြီး ငုံ့ကြည့်လာသည့်အခါ အနေကျုံ့မိလိုက်သည်။
"ကိုယ်ကရော ? ကိုယ်လည်း ဂရုစိုက်ပေးတယ် မဟုတ်လား ?"
"အခု သဝန်တိုနေတာလား ?"
"မဖြစ်နိုင်တာ ~"
"မဟုတ်ဘူးဆိုလည်း မဟုတ်ဘူးပေါ့ ~"
တကယ်ပဲ လူကြီးကိုနားမလည်နိုင်တော့။ဂျောင်ကုဘက်က ရှောင်နေမိလျှင် ရှေ့ရောက်လာသည်။ထင်ယောင်ထင်မှားစကားတွေက ဂျောင်ကုကို တွေဝေစေသည်။နီးဖို့ကြိုးစားရင် အနောက်ဆုတ်သွားတတ်ပြီး ရောက်တဲ့နေရာရပ်နေပြန်လျှင် အနားရောက်လာတတ်သည်။ဂျောင်ကုက ဘာဆက်လုပ်ရမှာလဲ။
YOU ARE READING
The KIM
FanfictionUnicode & Zawgyi Top - Taehyung Bottom - Jungkook Start date - 2 . 4 . 2022 End date - ? ‼️ဤဇာတ်လမ်းတွင်ပါဝင်သော ဇာတ်လမ်းဇာတ်ကွက်အားလုံးသည် အတာရဲ့စိတ်ကူးသက်သက်သာ ဖြစ်တာမို့ အပြင်လောကနဲ့လုံးဝမသက်ဆိုင်ပါဘူးရှင်။ #Nectarine #I don't own photos...
