Part 9 ~Warmth

36 2 0
                                    

Life offers us experiences that are hard to elucidate. From one point, we thought that this will lead us to that happy ending we yearn pero magugulat nalang tayo dahil may mga bagay na pinagdadamot pa ang happy ending na ninanais natin. Akala natin ito na yung endgame, dito na natatapos ang biyahe mo at masaya na ang lahat but then you'll just realize na stop over lang pala 'to at mahaba-haba pa ang biyahe ng buhay mo.

May mga crossroad ka pa palang dadaanan and you need to decide what path to take at hindi mo alam kung saang daan ang mas magpapadali sa biyahe mo. There are also times where the people you are with decide to take another path. Kahit ayaw mo, kahit masasaktan ka, you just need to let them go dahil may mga bagay kasi na ayaw nating mangyari pero dapat nating tanggapin and just hope na sa bandang huli ay magkakatagpo ulit ang landas ninyo.

May mga bagay at tao rin namang hindi mo aakalaing makakatagpo mo sa bagong landas na pinili mo. Gaya nalang ni Shane. I never envisage meeting him and enjoying his company. Never did I wish to encounter someone like him, it just happened.

At akalain ninyo yun natiis ko ang pangungulit ni Shane and believe it or not, I already feel comfortable with the guy. I mean, walang ilangan (after I told him about my pain), walang hiyaan, yes andyan parin ang awayan pero mukhang nalampasan na naming yun stranger-stage. It's been a week since I arrived in Paris and I'm enjoying everyday I spent here.

"Hoi, aalis ka?" tanong ni Shane nang nakita niya ako sa pinto at paalis na.

"Oo.Bakit?"Sagot ko habang tumalikod sa kanya.

Sana hindi niya mapansin. Please. Wag niya lang mapansin.

"Saan ka papunta?"

"Mall.Bibili ng damit." Wika ko sabay open sa pinto para lumabas na agad.

Lalabas na sana ako ng..

"Hey wait!"Tawag nito.

Shit. Napansin niya kaya?Wag naman sana.

"Is that my shirt?"

Double shit. Napansin niya..Grrr.

I smiled at him at nagpeace sign. Sana naman hindi magalit tong lalaking to.

"Ah..eh. Oo.Hehe." Sagot ko naman.

He eyed me.

"Sorry naman. Wala na akong damit. All are on the laundry. Pahiram?Hehe."

"Nagpaalam ka pa. Suot mo na naman. Saan ka bibili ng damit?"

"Hindi ka galit?" Tanong ko.

"No. Ang sexy mo nga sa shirt ko."Sabay whistle pa. "Mukha kang hanger sa laki."At tumawa ito.

"Tss. Okay na sana yung first comment eh. Haist." I mumble.

"Sama ako.Wait lang." Wika nito at sabay pumunta doon sa may table at may kinuha.

"Wag na. Mangugulit ka lang."

"Aray naman.Hindi kaya ako palaging nangungulit." He said at naglakad na ito palapit sa akin. Camera niya pala ang kinuha niya doon at dala-dala na niya ito. Nasa pinto na kami at binuksan ko na ito. "Ang sungit mo lang kasi. "Dagdag nito sabay akbay sa akin.

Nagulat naman ako sa pag-akbay ni Shane sa akin. Luko tong lalaking to ah. Aba'y chansing!

Sinimukraan ko ito.

"Aray naman."Reklamo nito.

"Hands off kasi." Wika ko at umuna ng maglakad.

"Sungit mo naman miss!" Pagbibiro nito and walked beside me.

Trek in Moving OnTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon