Ελιές.

221 20 10
                                    

Ο Σπήλιος κοίταζε ακόμα τον Λάσκαρη και την αδερφή του από πάνω μέχρι κάτω. Τον ενοχλούσε που δεν μπορούσε να μισήσει το γαμπρό του από τη στιγμή που η αδερφή του χαμογελούσε έτσι. Δεν την είχε δει ποτέ τόσο ευτυχισμένη και αυτό του αρκούσε. Είχαν καθίσει όλοι μαζί στο τραπέζι να φάνε πρωινό αγνοώντας παντελώς την Κυπριανή που μασουλούσε έξαλλη κάτι λουκούμια.

Ο Αντρέι είχε αναλάβει να καθαρίζει ελιές από τα κουκούτσια τους και τις έβαζε στο πιάτο της Θεοφανώς η οποία κόντευε να σκάσει. Του το είπε και την κοίταξε σαστισμένος, σαν μην ήξερε τι να κάνει τώρα που η αποστολή του να την ταΐζει είχε φτάσει στο τέλος της, έτσι γύρισε και άφησε της υπόλοιπες καθαρισμένες ελιές σε έναν από τους γιους του Θράσου που του χαμογέλασε μπουκωμένος με ψωμί.

"...και πότε με το καλό ο γάμος;" Ρώτησε ξαφνικά η Μεταξία αφήνοντας το πιρούνι της στο πιάτο. Η Θεοφανώ πνίγηκε με το νερό της ενώ ο Αντρέι έμεινε να την κοιτάζει κρατώντας μια μισοφαγωμένη ντομάτα. Είδαν τους υπόλοιπους να τους κοιτάζουν και ένιωσε τον πανικό που είχε αρχίσει να κατακλύζει την κοπέλα δίπλα του. "Σκεφτόμουν για το φθινόπωρο." Είπε τελικά κάνοντας ακόμα και τη Θεοφανώ να γυρίσει να τον κοιτάξει. "Μόλις περάσουν οι ζέστες του καλοκαιριού, εκεί κοντά στον τρύγο." Ολοκλήρωσε. "Πολύ καλά το σκέφτηκες γαμπρέ." Ακούστηκε ο Σπήλιος και αυτή τη φορά όλη γύρισαν να κοιτάξουν εκείνον. "Έχουμε ακόμα χρόνο οπότε μπορεί να σε βαρεθεί η κοκόνα μου και να σε παρατήσει." Είπε και όλοι έβαλαν τα γέλια. "Σπήλιο..." προσπάθησε να τον μαλώσει η Γερακίνα. "Μια σκέψη έκαναν." Ανασήκωσε εκείνος τους ώμους του.

Η Θεοφανώ κοιτάχτηκε με τον Αντρέι και εκείνος έσκυψε στο αυτί της. "Θα σε παντρευόμουν αύριο, αλλά θα σφάξει ο Κοσμάς αν παντρευτούμε πριν από αυτόν και την Κερασίνα." Της είπε και η κοπέλα χαχάνισε.

...

Η Κερασίνα μετά τα νέα για τον επερχόμενο γάμο της φίλης της την κοίταζε με το στόμα ανοιχτό. "Τι;" Την ρώτησε η Θεοφανώ. "Απίστευτο... Από εκεί που δεν ήθελες να ακούς για γάμους τώρα ετοιμάζεσαι να παντρευτείς." "Καλά, δεν θα γίνει και αύριο. Προέχει άλλος πρώτα." Της είπε χαμογελώντας. "Ποιος;" "Εσύ με τον Κοσμά." Απάντησε το κορίτσι. "Γι'αυτό πρέπει να το ανακοινώσουμε γρήγορα γιατί μετά θα αρχίσουν τα κουτσομπολιά." Η Κερασίνα την κοίταξε πανικόβλητη. "Μα δεν έχουμε πει κάτι σίγουρο με τον Κοσμά ακόμα... εννοώ για το πότε." "Έχει πάει να τον βρει ο Αντρέι. Θα πρέπει να έρθει να σε ζητήσει από τον πατέρα σου. Δεν κάναμε όλη αυτή την πλεκτάνη για να κάθεστε και να συναντιέστε στα κρυφά."  

// Σήμερα το κεφάλαιο είναι υπερβολικά μικρό, αλλά έχω τρομερό πονοκέφαλο και δεν μπορώ να γράψω κάτι άλλο. Να έχετε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο. Σας φιλώ.

Ψεύτικοι ΕραστέςΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα