ထယ္ေယာင္းကိုေစာင့္ရင္းအိမ္ေရ႔ွခန္းမွာအိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့ေဂ်ာင္ကုက မန္ေနဂ်ာႏိုးလို႔ထလာၿပီး
နာရီၾကည့္ေတာ့ ည11နာရီထိုးေတာ့မယ္~

"ကိုကိုမလာဘူးလားၪီးေလး~"

"ဟူးး အခ်ိန္မရိွေတာ့ဘူးေလ ထပါ ေစာေစာအနားယူေတာ့
မနက္ျဖန္ရိုက္ကူးေရးတစ္ေန့လံုးရိွမွာ ဒီေန့အတြက္ကိုေရာေပါင္းရိုက္ရမွာေလ~"

"ဟုတ္ကဲ့ပါ~"

ေဂ်ာင္ကုကစိတ္မေကာင္းစြာနဲ႔အိပ္ယာဆီေျပာင္းအိပ္ကာ
မနက္ေရာက္ေတာ့ရိုက္ကြင္းကိုေစာေစာသြားၿပီး
ႏွစ္ရက္စာဇာတ္ကြက္ကိုရိုက္ရတာမို႔ပင္ပန္းေနေရာဘဲ~

"မင္းသား ခနေလာက္ထြက္လာပါၪီး
အေရးႀကီးတဲ့ဧည့္သည္ေရာက္ေနလို႔~"

"ဘယ္သူမို႔လို႔လဲ~"

"ဒီဇာတ္ကားအတြက္အဓိကေထာက္ပံ့ေပးထားတဲ့သူ
လာပါ ျမန္ျမန္လာ~"

"ကိုကိုမ်ားလား~"

သူစိတ္ထင္တဲ့အတိုင္း အေရးႀကီးဧည့္သည္ဆိုသူက
ထယ္ေယာင္းျဖစ္ေနလို႔ေဂ်ာင္ကုေပ်ာ္သြားေဘမဲ့
အခုအခ်ိန္မွာႏွစ္ေယာက္လံုးရဲ့သိကၡာရိွေနတာမို႔
မသိသလိုသာေနလိုက္ရတယ္။

"Mr.kim ဒါကကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ့ဇာတ္ေဆာင္မင္းသားပါ
နာမည္ကဂြၽန္ေဂ်ာင္ကုတဲ့ အခုမွပထမဆံုးကားရိုက္တာေလ~"

"ဟုတ္လား ေခ်ာသားဘဲ~"

"မင္းသား ႏႈတ္ဆက္လိုက္ၪီးေလ ဒါက
ဒီဇာတ္လမ္းအတြက္ အဓိကေထာက္ပံ့ေပးထားတဲ့သူ
နာမည္က ကင္မ္ထယ္ေယာင္းတဲ့~"

"ဟုတ္ကဲ့ ေတြ့ရတာဝမ္းသာပါတယ္ခဗ်
ကြၽန္ေတာ္ႀကိဳးစားပါ့မယ္ Mr.kimကိုစိတ္မပ်က္ေစရပါဘူး~"

"ေကာင္းပါၿပီ ယံုၾကည္လိုက္မယ္ေနာ္မင္းသား~"

သူမွသရုပ္ေဆာင္ေကာင္းတာမဟုတ္
ထယ္ေယာင္းကလဲသရုပ္ေဆာင္ေကာင္းတာမို႔
သူနဲ႔ၿပံဳးရင္းလက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ေနပံုကသူစိမ္းေတြလို~

"ဒါကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ့မင္းသမီးေလးဒယ္ဆိုေယာင္းပါ
အသက္က19ႏွစ္ဘဲရိွေသးေဘမဲ့သရုပ္ေဆာင္အရမ္းေကာင္းပါတယ္~"

~~Mask~~{Complete}Donde viven las historias. Descúbrelo ahora