ေဂ်ာင္ကုကထယ္ေယာင္းမ်က္ႏွာဖံုးတပ္ထားတာကိုမသိဘဲ
ထယ္ေယာင္းကသူ႔ကိုခ်စ္ရက္နဲ႔ တစ္ခါတစ္ေလ
စိတ္မထိန္းႏိုင္ေပါက္ကြဲတတ္တာလို႔ေတြးထင္ေနေသးတာ~
"ကေလးပ်င္းလာၿပီကိုကို အိပ္ယာမွမေနခ်င္ေတာ့ဘူး~"
"အဲ့တာဆို ၿခံထဲသြားမလား~"
"သြားမယ္ ေလေကာင္းေလသန္႔ေလးလဲရႉခ်င္တယ္~"
"ေကာင္းၿပီ...ႁပြတ္စ္~"
ႏူးညံ့ဖူးတြတ္ေနတဲ့ေဂ်ာင္ကုရဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးကို
ထယ္ေယာင္းကၫွင္သာစြာစုပ္နမ္းၿပီး
ေပြ့ခ်ီကာၿခံထဲေခၚဆင္းသြားေတာ့မန္ေနဂ်ာေတြလဲ
အနားယူထိုင္တဲ့ေနရာေတြကို ေသခ်ာသန္႔ရွင္းေပး
စားစရာေတြေပးရတယ္။
"ေဂ်ာင္ကုကေလစိမ္းအရမ္းခံလို႔မရေသးဘူးေနာ္ceo~"
"ေကာင္းၿပီ ခနေနၿပီးရင္အထဲဝင္ရေအာင္ေနာ္ကေလး~"
"ဟုတ္ကဲ့ကိုကို~"
"လိမၼာတယ္...မြ~"
"ဟီးဟီး~"
ထယ္ေယာင္းကသူ႔ကို နဖူးေလးနမ္းလိုက္
လက္ကေလးနမ္းလိုက္နဲ႔ ၾကင္ၾကင္နာနာဆက္ဆံေတာ့
ေဂ်ာင္ကုသေဘာက်ကာ ၿပံဳးရႊင္လို႔~
"ေဆးေသာက္ခ်ိန္ေရာက္ၿပီေဂ်ာင္ကု
အစာနည္းနည္းစားရေအာင္~"
"မစားခ်င္ဘူး~~"
"အဲ့လိုမလုပ္ရဘူးေလကေလးရဲ့
ေဆးေသာက္ဖို႔ဆိုရင္အစာစားရမွာေပါ့~"
"ဟုတ္ စားမယ္ကိုကို~"
သူအခါခါေျပာတာေတာင္မရတဲ့ေဂ်ာင္ကုက
ထယ္ေယာင္းတစ္ခါေျပာတာနဲ႔ခ်က္ခ်င္းလက္ခံတာမို႔
ေဂ်ာင္ကုေတာ္ေတာ္အခ်စ္ႀကီးပါလားလို႔ေတြးမိသည္အထိ~
"အထဲသြားစားမလား ဒီမွာဘဲစားမလားကေလး~"
"ဒီမွာဘဲစားမွာ~"
"ဟုတ္ၿပီ မန္ေနဂ်ာေရ ကေလးအတြက္ေဆးနဲ႔
စားစရာေတြယူလာေပးပါ~"
"ဟုတ္ကဲ့ ခနေစာင့္ေပးပါ~"
ေဂ်ာင္ကုကထယ္ေယာင္းဆီကအေကာင္းျမင္ခံရဖို႔အတြက္
အစာစားခ်င္စိတ္မရိွေဘမဲ့ ေအာင့္ၿပီးစားကာ
ေဆးကိုေသခ်ာေသာက္ေတာ့ မၾကာခင္မွာဘဲအိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့တယ္။
"ဒီေကာင္ရဲ့က်န္းမာေရးကိုေသခ်ာကရုစိုက္
ရိုက္ကူးေရးပ်က္ကြက္တာၾကာရင္မေကာင္းဘူး~"
"ဒီေန့လိုမ်ိဳးceoလာလုပ္ေပးရင္
အဖ်ားကႏွစ္ရက္အတြင္းအရွင္းေပ်ာက္သြားမွာေသခ်ာတယ္~"
"ငါ့ကိုအရမ္းအားတယ္မ်ားထင္ေနလား~"
"မ..မထင္ပါဘူး ဒီတိုင္းေျပာၾကည့္တာပါ~"
"ေျပာစရာမလိုဘူး ငါ ဒီေန့လာတာကလဲ
ဒီေကာင္ကို ေပးထားရတာမ်ားလို႔ ငါအျပည့္အဝဆက္စားရေအာင္လို႔ဘဲ~"
အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းလဲႏိုင္လြန္းတဲ့ထယ္ေယာင္းေၾကာင့္
မန္ေနဂ်ာေတြမွာလဲ ဘာလုပ္လို႔လုပ္ရမွန္းတကယ္မသိေတာ့ဘဲ ေယာင္ဝါးဝါးျဖစ္ကုန္ၿပီ~
👉🌟👈💬💬
............................................................
Thank you for reading🙏
YOU ARE READING
~~Mask~~{Complete}
Fanfictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
