"အစာစားၿပီးေဆးေသာက္ရေအာင္ေဂ်ာင္ကု
ခနထၪီးေနာ္~"
"မစားခ်င္ဘူး ေဆးဘဲေသာက္မယ္~"
"အဲ့လိုမလုပ္နဲ႔ေလ အစာမရိွရင္ေဆးေသာက္ဖို႔အဆင္မေျပဘူး~"
"ဒါေဘမဲ့ မစားခ်င္ဘူး~"
"နည္းနည္းေလာက္စားလိုက္ပါ လိမၼာပါတယ္~"
ေဂ်ာင္ကုကိုေဆးတိုက္ဖို႔အတြက္ အစာစားဖို႔အေရး
ေခ်ာ့ေမာ့ၿပီးေကြၽးရတဲ့မန္ေနဂ်ာကစိတ္ရွည္လို႔ေတာ္ေသးတယ္ေျပာရမယ္~
"ကိုကိုလာေသးလားၪီးေလး~"
"အြန္း~လာတယ္ ဒါေဘမဲ့ျပန္သြားၿပီ~"
"ဟုတ္လား ေတြ့ခ်င္ေသးတာကို~"
"ထပ္လာရင္ေတြ့ရမွာေပါ့ အခုအိပ္ေတာ့ေနာ္~"
ဒီေလာက္ကိုယ့္ကိုႏိွပ္စက္ထားတာေတာင္
ထယ္ေယာင္းကိုတမ္းတေနေသးတဲ့ေဂ်ာင္ကုကို
မန္ေနဂ်ာလဲနားမလည္ႏိုင္ေတာ့~
"ceo~ေဂ်ာင္ကုရဲ့မန္ေနဂ်ာကေမးတယ္
ေဂ်ာင္ကုရဲ့အနမ္းခန္းေတြကိုလူစားထိုးရမလား
ျဖတ္ရမလားတဲ့~"
"အခုမွပထမဆံုးဇာတ္ကားရိုက္တဲ့တက္သစ္စမင္းသားက
အနမ္းခန္းကိုလူစားထိုးတာ ျဖတ္တာေတြလုပ္ရင္
နာမည္ႀကီးဖို႔လမ္းစမရိွဘူး~"
"အဲ့တာဆို ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ceoက
ေဂ်ာင္ကုအနမ္းခန္းရိုက္တာကိုမႀကိဳက္ဘူးမဟုတ္လား~"
"မႀကိဳက္ဘူးလို႔ဘယ္သူေျပာလဲ ရုပ္ရွင္ေလာကအေၾကာင္း
ငါမသိဘူးမ်ားထင္ေနလား~"
"မထင္ပါဘူး စကားေျပာမွားသြားပါတယ္~"
ဟိုဟာလဲမဟုတ္ဒီဟာလဲမဟုတ္ သူ႔စိတ္သူေတာင္
ေသခ်ာမသိတဲ့ထယ္ေယာင္းကို သူ႔ရဲ့မန္ေနဂ်ာလဲ
နားမလည္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အဆံုး ေဂ်ာင္ကုရဲ့ရိုက္ကြင္းမသြားေအာင္တာႀကိဳးစားရေတာ့မည္~
"ဟူးး ပင္ပန္းလိုက္တာ အပန္းေျဖအိမ္ကိုသြားမယ္~"
"ဟိုေလceo ေဂ်ာင္ကုကေနလဲသိပ္မေကာင္းေသးဘူး
ၿပီးေတာ့ceoကိုလဲေၾကာက္ေနတာေလ~"
"ရတယ္ေမာင္း သူ႔အေၾကာင္းငါအသိဆံုးဘဲ~"
"အာ..Nae~"
YOU ARE READING
~~Mask~~{Complete}
Fanfictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
