"အာ့..ကိုကို လန့်လိုက်တာ~"
ထယ်ယောင်းကဂျောင်ကုကိုပုခုံးပေါ်ထမ်းတင်ကာ
အပေါ်ထပ်တက်အိပ်ယာဆီသွားတော့
ဂျောင်ကုကလဲကြည်နူးမဆုံးတပြုံးပြုံး~
"ဒီမက်မွန်သီးကိုစားမှဖြစ်တော့မယ်~"
"မြန်မြန်စားပါကိုကို ကြာရင်စားမကောင်းဘဲနေလိမ့်မယ်~"
"စားမှာ ပြီးမှမငိုနဲ့~"
သူ့မက်မွန်သီးတင်ပါးလေးကိုကိုင်ကာ
ဆွဲဆောင်နေတဲ့ဂျောင်ကုကို သတိပေးသလို
ပြောပြီးတာနဲ့ထယ်ယောင်းက အိပ်ယာပေါ်ခြေဆင်းထိုင်ကာ
ဂျောင်ကုကိုသူ့d**kပေါ်နောက်ပြန်ထိုင်စေလေရဲ့~
*ဖြန်း~*
"အာ့!...ကိုကို မရိုက်နဲ့လေ~"
"ဘာလို့မရိုက်ရမှာလဲ ဒါငါပိုင်တဲ့ဖင်~"
*ဖြန်း!*
"အား...ကိုကိုကွာ~"
သူ့ရဲ့မက်မွန်သီးကိုတစ်ဖြန်းဖြန်းရိုက်နေတော့
မက်မွန်သီးနှစ်ဘက်လုံးပန်းရောင်သန်းလာပြီး
အရမ်းလှသွားတာမို့ ထယ်ယောင်က
ဂျောင်ကုမက်မွန်သီးကြားကကြိုးတစ်လုံးလေးကိုဖယ်ကာ
သူ့D**kကို တွင်းပေါက်ရဲရဲလေးထဲထည့်ပြီ~
"အင်း...အာ့...ကျပ်နေတာဘဲ~"
"အား...ကိုကို...အင်း...အင့်...ဟင်းး~"
"စကပ်ကိုမှထားမက်မွန်သီးလေး~"
"ဟုတ်ကဲ့ကိုကို~"
"အင့်...အင့်...f**k...အာ့~"
"အား...အာ့...အာ့...ကောင်းတယ်ကိုကို...အိ...အင့်~"
စကပ်မှထားတဲ့ဂျောင်ကုရဲ့ခါးကိုကိုင်ကာ
ပင့်ဆောင့်ပေးတဲ့ထယ်ယောင်းက
သူ့D**kကြီး ဂျောင်ကုမက်မွန်သီးကြားကအပေါက်ထဲဝင်ထွက်နေတာကို အရသာခံကြည့်နေသေးတာ~
"အာ့...ဟာ့...s**t...ကောင်းလိုက်တာ~"
"အင်း...ဟင့်...အာ့...အာ့...အား...အင့်~"
"အွန်း...အင့်...အင့်~"
"အား...အာ့...ကိုကို...ဟာ့...အား...အင်း...အင့်~"
ထယ်ယောင်းကပင့်ဆောင့်နေသလို ဂျောင်ကုကလဲ
အထိုင်အထလုပ်နေတာမို့ နှစ်ယောက်လုံးထိထိမိမိရှိကာ
ခံစားလို့လဲကောင်းနေတာအမှန်~
YOU ARE READING
~~Mask~~{Complete}
Fanfictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
💜10💜🔞🔞
Start from the beginning
