Mahşer Aşkı

dedesinin akşın'a vedası...

Çok zordu bu durum dedem toprakların içine gömülürken sen hiç bir yapamiyordun ve bu durum çok acı veriyordu ben bu acıyı kaldıramıyordum ne yapacağımı bilemiyordum ve ediz yine oradaydı bu çocuk niye heryerdeydi anlamıyordum şuan onu düşünecek zamanım yoktu eve dönüyorlar herkes dedemi orda tek bırakmak istemedim "anne siz gidin ben gelmiycem dedemle kalmak istiyorum" dedim annem karşı çıktı sonra ediz anneme birkaç şey söyledi ve annem gitti ediz benden biraz uzaktaki banka oturdu ben dedemin yanında otururken ağlamaya başladım bütün bu olanları düşünce panik atagim başladı sonrasını hatırlamıyorum gözlerimi hastanede actim ediz bana ben ediza bakıyordum "ne oldu" dedim ediz "panik atak" dedi sadece ben duygusuzlasmistim
"Gidebilirmiyiz" dedim ediz hemen "tabi ki ben doktora söyliyim hemen" dedi. Eve gittik herkes ağlıyordu yine helva hep tatli zannediyordum takı bizim evde pişene kadarmış...