Edizle yaklaşık 5 dk bakıştık ikimizde bitkin bir haldeydik bide yanında ikra vardi beni gördü hemen koştu sarıldı bana bende ona sarıldım sonra ikrayla beraber edizin yanına gittik "merhaba basın sagolsun" dedi "tesekkur ederim " dedim o sırada annem yanımıza geldi "dedeni morga sokmadan gel gör" dedi benim içim tekrar cız etti kalktım korkak adımlarla ilerledim dedemi görünce ağlamaya başladım çok fazla ağlıyordum biliyorum ağlamak çözüm değil ama kendini tutamıyor insan elini tuttuğumda elleri buz gibiydi daha fazla dayanamadım ciktim morga soktular dedemi ve yarın cenazesi vardı dusunebiliyomusunuz dedemin cenazesi o gece çok ağladım morgun önünde bir ara Ediz gelip beni almış onu bile hatırlamıyorum gözlerimi açtığımda yatagimdaydim kabus olduğunu düşünüp kalktım ama kabus değildi malesef anneme baktığımda bana kahvaltı hazirliyordu "birak anne bosver ben bisey yemiycem " dedim annem "olmaz öyle şey" dedi "anne miden almiyo" dediğimde annem anlayışla karşıladı oturma odasına gittim dedemin hep oturduğu yerin yanına oturup sanki dedem oradaymış gibi konuşmaya başladım "neden gittin dede" dedim ve bu şekilde bir çok şey söyledim ordan kalktım telefonuma baktığımda Ediz mesaj atmıştı ama benim numaramı nasıl öğrendiğini bilmiyodum büyük ihtimalle dün gece almıştı "akşın iyi misin dün gece cok kotuydun merak ettim" yazmıştı bende çok kısa bir cevap verdim "sağol iyiyim" yazdım ve telefonu kapattım simsiyah giyindim kafamı örttüm ve hazırdım dedemin cenazesine...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mahşer Aşkı
Teen Fictionbir kadın vardı aşkından ölen bir kadın ama bu kadın aşkından kendinizi öldürdü yoksa sevdiğini mi?
