"အာ...ဘာ..ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး မပူဘူး~"
"နေစရာမရှိလဲငါ့အိမ်လာခဲ့ အိမ်လခမပေးနိုင်ရင်လဲရတယ်
ငါမင်းကိုခိုင်းစားမှာ~"
"ကျွန်တော်sponsorရှာတွေ့ထားတယ်အဒေါ်
ပြီးတော့သူကကျွန်တော့်အချစ်ဦး သူကကျွန်တော့်အပေါ်ကောင်းပါတယ်~"
"ငါမေးလို့လား~"
အိမ်ရှင်အဒေါ်ကြီးက ကရုမစိုက်သလိုပြောဆိုနေဘေမဲ့
သူ့ကိုစိတ်ပူလို့ပြောမှန်းသိတာမို့
ဂျောင်ကုတစ်ယောက်ဝမ်းသာပျော်ရွှင်စွာပြုံးမိတယ်။
"ပြန်ရအောင်လေဂျောင်ကု ဦးလေးကceoကို
မင်းရဲ့နေ့စဥ်လှုပ်ရှားမှုကိုတင်ပြရမှာမို့
ဒီမှာကြာနေတာကိုသိရင် အခက်တွေ့လိမ့်မယ်~"
"ဟုတ်ကဲ့ပါဦးလေး ခနလေးပါ~"
ထို့နောက်ဂျောင်ကုက အိမ်ရှင်အဒေါ်ကြီးကို
ကောင်းကောင်းမွန်မွန်နှုတ်ဆက်ကာ အပန်းဖြေအိမ်ကိုပြန်တော့ ထယ်ယောင်းကရောက်နင့်နေတာမို့ အနည်းငယ်လန့်သွားတာအမှန်~
*ဒီနေ့အစောကြီးပါလား~*
"ကိုကို ရောက်နေတာကြာပြီလား~"
"မင်းဆီမှာ မိန်းကလေးရေမွှေးအနံ့ရတယ်~"
"အော် အဲ့တာက ဒီနေ့ဇာတ်လမ်းလေ့ကျင့်ရေးလုပ်ခဲ့လို့လေ
မင်းသမီးဆီကထင်တယ်~"
"အခုရေသွားချိုးပြီးလာခဲ့~"
"ဟုတ်ကဲ့~"
ဂျောင်ကုကရေချိုးဖို့ထွက်သွားတာနဲ့
ဂျောင်ကုရဲ့မန်နေဂျာက ဂျောင်ကုရဲ့တစ်နေ့တာ
လုပ်ငန်းစဥ်တွေကိုတစ်ခုမကျန်ထယ်ယောင်းကိုတင်ပြရပြီ~
"အရင်တိုက်ခန်းသွားတာက ဘာသွားလုပ်တာလဲ
သူ့ပစ္စည်းတွေကိုလဲအပ်တိုတစ်ချောင်းမကျန်ယူခိုင်းပြီးပြီလေ~"
"အဲ့တာက အိမ်ရှင်ကို ကျန်နေတဲ့အိမ်လခနဲ့
အရင်ကချေးသုံးဖူးတဲ့ပိုက်ဆံတွေကိုသွားဆပ်တာပါ~"
"နောက်ထပ်အဲ့ကိုမသွားခိုင်းနဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်ကညစ်ပတ်တယ် အိမ်ရှင်အဒေါ်ကြီးကလဲရိုင်းစိုင်းတယ်~"
"ဟုတ်ကဲ့ မှတ်ထားပါ့မယ်~"
သူလိမ်ပေးလိုက်တာကအဆင်ပြေသွားတာမို့
ထယ်ယောင်းမသိအောင်သက်ပြင်းချလိုက်တဲ့
မန်နေဂျာဦးလေးကြီးဘဝကလဲမလွယ်~
YOU ARE READING
~~Mask~~{Complete}
Fanfictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
