"ကျွန်တော် ပန်းပင်လေးတွေရေလောင်းဦးမယ်နော်ဦးလေး~"
"အရမ်းအအေးမခံနဲ့နော် ကျန်မာရေးမကောင်းရင်
အလုပ်ပျက်လိမ့်မယ်~"
"ဟုတ်ပါပြီ စိတ်မပူပါနဲ့တော့~"
တစ်ချိန်လုံး တတွတ်တွတ်ပြောနေလို့နားညီးရဘေမဲ့
မုန်းလို့ပြောတဲ့စကားတွေဖြစ်မနေလို့
ဂျောင်ကုဝမ်းသာပျော်ရွှင်စွာ ပန်းပင်လေးတွေရေလောင်းလေရဲ့~
"ကိုကို့ရဲ့ပန်းပင်လေးတွေကိုကရုစိုက်ရမယ်
အဲ့တာမှကိုကိုကချစ်လာမှာ~"
"ဂျောင်ကုရေ လာတော့ မနက်စာလာစား~"
"ဟုတ် လာမယ် ခနလေးစောင့်ပါ~"
ပန်းရေလောင်းပြီးနောက်မှာဂျောင်ကုက
မနက်စာသွားစားပြီး ကုမ္ပဏီသွားဖို့အတွက်
အဝတ်စားလဲတော့ လည်ပင်းကအရာတွေကြောင့်
ဆွယ်တာအပါးလည်ပိတ်အင်္ကျီဝတ်ရတယ်။
"ကျွန်တော်ဘယ်လိုနေလဲဦးလေး ကြည့်ကောင်းလား~"
"ကြည့်ကောင်းတယ် ဟိုဆွဲကြိုးလေးဆွဲလိုက်
အဲ့တာကိုပိုကြည့်ကောင်းမယ်~"
"ဟုတ်ကဲ့~"
အဝတ်စား လက်ဝတ်ရတနာတွေဝတ်ဆင်ပြီးနောက်
ကုမ္ပဏီသွားတော့ လူတွေကစုံလုနီးပါးဖြစ်နေပြီမို့
အနည်းငယ်အားနာရတာအမှန်~
"မင်္ဂလာပါစီနီယာတို့ မင်္ဂလာပါဒါရိုက်တာ~"
"မင်္ဂလာပါမင်းသား ရောက်တာစောသားဘဲ~"
"မဟုတ်တာ နောက်တောင်ကျနေပြီ~"
"လူစုံရင် အပိုင်း1လေ့ကျင့်ရေးစရအောင်လေ
ဘယ်သူအရင်လဲ~"
"မင်းသမီးနဲ့ သူ့အဒေါ်အခန်းပါ ဒါဘေမဲ့မင်းသမီးမရောက်သေးဘူး~"
"အင်းပါ စောပါသေးတယ်~"
"မင်းသား အပိုင်း1ကတည်းက အနမ်းခန်းပါတယ်နော်
ဒါဘေမဲ့ထိရုံလေးပါ~"
"ဟုတ်ကဲ့~"
မနေ့က ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်လုံးဖတ်ကတည်းက
အနမ်းခန်းများတာကိုသိတဲ့ဂျောင်ကုက
ထယ်ယောင်းကလွဲပြီး ဘယ်သူနဲ့မှမနမ်းဖူးတော့
စိတ်လှုပ်ရှားတာအမှန်~
KAMU SEDANG MEMBACA
~~Mask~~{Complete}
Fiksi Penggemarဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
💜9💜
Mulai dari awal
