Bloody Rose & Red Wine

Part-22

အိပ္ခန္းရဲ႕စားပြဲခံုေပၚ အၾကည့္ေရာက္သြားခ်ိန္မွာေတာ့ သစ္သီးေတြ ၊ႏြားနို႔ဘူးေတြ ၊ေပါင္မုန္႔ ၊ပ်ားရည္ ၊ၾကက္ဥကဒ္ေတြအပါအဝင္ အျခားတစ္ပတ္တာအတြက္ အထားခံသည့္အစားအစာမ်ားကို အစီအရီတင္ေပးထားသည္။ Rutကာလတစ္ေလ်ွာက္လံုး ဒီအခန္းထဲမွာပဲ ေနရမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ စားဖို႔ေသာက္ဖို႔ကိုပါ တစ္ခါတည္းျပင္ေပးထားတာျဖစ္သည္။

ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕အပူေတြ အနည္းငယ္မ်ွေလ်ာ့လိုေလ်ာ့ျငား ေရခ်ိဳးခန္းထဲခဏဝင္ကာ အေတာ္ၾကာေအာင္ ေရခ်ိဳးၿပီးမွျပန္ထြက္လာလိုက္သည္။ Rutဝင္ခ်ိန္ ခံစားရသက္သာေအာင္ ထိန္းေပးသည့္ေဆးကိုလည္း ေသာက္လိုက္ၿပီး လံုၿခံဳတဲ့အခန္းထဲေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ပုခံုးလယ္က Pheomorneေတြကို ပိတ္ဆို႔ထားသည့္ tapeကို ခြာခ်ပစ္လိုက္သည္။

" စိတ္ပ်က္စရာေတြ.. "

တမဟုတ္ခ်င္း အလံုပိတ္ထားသည့္အခန္းတစ္ခုလံုးကို ပ်ံ့နွံ႔သြားသည့္ Pheomorneေတြကိုၾကည့္ကာ မင္းထင္က ခပ္တိုးတိုးေရ႐ြတ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေမြ႔ရာစပ္နားမွာ ထိုင္ခ်လိုက္ကာ ထိုပုခံုးက ဂလင္းေနရာကို စမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ခဏတာထံုထိုင္းကာ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္မွသာ နာက်င္သည္မွလြဲ၍ အျခားေတာ့ ဆိုးဆိုး႐ြား႐ြားႀကီးျဖစ္ေနတာမ်ိဳး မရွိေပ။ ေမြ႔ရာနားမွာ ေထာင္ထားတဲ့ ကိုယ္လံုးေပၚမွန္ခ်ပ္ဆီ ေခါင္းအသာေစာင္းကာ ထိုဂလင္းေနရာကို ၾကည့္မိသည္။

tapeနဲ႔ အၾကာႀကီးကပ္ထားခဲ့တာေၾကာင့္ အနည္းငယ္ မို႔ေမာက္ကာ နီျမန္းျမန္းေလးျဖစ္ေနသည္မွလြဲ၍ အျခားသိသိသာသာ ထင္းေနတာမ်ိဳးမရွိေပ။ သူေပးခဲ့သည့္ အမွတ္အသားအရာလည္း မွိန္ေပ်ာက္သြားၿပီထင္သည္။..
ေမြ႔ရာေပၚလွဲခ်လိုက္ရင္း ခဏေလာက္အိပ္ရန္ စိတ္ကူးမိသည္။ ပူစပ္စပ္ျဖင့္ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္မႈက လႊမ္းမိုးေနၿပီျဖစ္ကာ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ဆစ္ခနဲျဖစ္သြားတဲ့ ပုခံုးထက္က ဂလင္းေနရာကိုသာ အာရံုျပဳရင္း လံုးလံုးလ်ားလ်ား အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။

ဘယ္အခ်ိန္ထရမယ္ ဆိုၿပီးစိတ္ပူစရာလည္းမလိုသလို Rutကာလမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနျခင္းကသာ အသက္သာဆံုးနည္းလမ္းျဖစ္တာေၾကာင့္ မင္းထင္ အေတာ္ၾကာၾကာေလး အိပ္ျဖစ္ခဲ့သည္။ အိပ္ခန္းထဲက ျပတင္းေပါက္ေတြကို ပိတ္ပစ္လိုက္တာေၾကာင့္ ညဘက္မေရာက္ေသးတာေတာင္ အလင္းထုက အားနည္းေနသည္။ အရာအားလံုးဆိတ္ၿငိမ္ေနကာ ေအးစက္စက္အေငြ႕အသက္တို႔ကို တစ္ဖန္ျပန္ခံစားလိုက္ရသည္။ မ်က္စိသာမွိတ္ထားေသာ္ျငား အစီအစဥ္မက်တဲ့အေတြးတို႔ကေတာ့ ေမ်ာလြင့္ေနရင္း မင္းထင္ရဲ႕ အတိတ္ေတြဆီျပန္သြားေနသည္။