"ဒါဆို အဲ့လိုစုပ်တာတွေဘယ်ကတတ်တာလဲ
မလုပ်ဖူးဘဲတတ်စရာအကြောင်းမရှိဘူး~"
"အဲ့တာက...ဟင့်...ခနကvideoကြည့်ထားလို့~"
"ငါကယုံမယ်လို့ထင်နေလား~"
"ဟင့်..တကယ်ပြောတာပါ..မလိမ်ပါဘူး~"
သူကလိမ်တဲ့နေရာမှာကျွမ်းကျင်သူမို့
ဂျောင်ကုပြောတာတွေကိုလဲလိမ်တယ်ထင်နေတဲ့
ထယ်ယောင်းက ဒေါသထွက်နေတာမို့ ဂျောင်ကုမှာ သူကြည့်ထားတဲ့videoတွေပြရင်း မန်နေဂျာကိုသက်သေလုပ်ခိုင်းရတယ်။
"ငါ့ကိုfeelပျက်အောင်လုပ်တဲ့ကောင်
ဖင်ကုန်းထား~"
"ထပ်စုပ်ပေးမယ်လေကိုကို~"
"မလိုချင်ဘူး ပြောတဲ့အတိုင်းလုပ်~"
ဂျောင်ကုကနေ့လည်ကမှအလုပ်ခံထားရလို့
ပါးစပ်နဲ့ဘဲလုပ်ပေးချင်ဘေမဲ့ ထယ်ယောင်းက
လက်မခံဘဲ နောက်ပေါက်ကိုအတင်းလုပ်တာမို့
ဂျောင်ကုအတော်လေးခံလိုက်ရတာအမှန်~
*ကိုကိုကဒီမှာအိပ်တယ်? ဝမ်းသာလိုက်တာ~*
လုပ်စရာရှိတာလုပ်ပြီးတာနဲ့ထယ်ယောင်းက
ရေချိုးကာ သူ့အနားလာအိပ်တာမို့
မန်နေဂျာအကူညီနဲ့သန့်ရှင်းရတဲ့ဂျောင်ကုကပျော်မဆုံး~
"ကိုကို ဗိုက်မဆာဘူးလား~"
"ပါးစပ်ပိတ်ပြီးအိတ်တော့~"
သူဘယ်လောက်အကောင်းပြောပြော သူ့ကို
အကောင်းမမြင်တဲ့ထယ်ယောင်းကြောင့်
ဂျောင်ကုသက်ပြင်းအသာချကာ အိပ်စက်ရတယ်။
*အရင်ကကိုကို့ကို ပြန်လိုချင်တယ်~*
"ဂျောင်ကု...ဂျောင်ကု ထတော့~"
"ဟင်?...ဟုတ်~"
မနက်ခင်း မန်နေဂျာနိုးလို့ နို့ထလာတဲ့ဂျောင်ကုက
ထယ်ယောင်းရင်ခွင်ထဲမှာမို့ ဝမ်းသာပျော်ရွှင်တက်ကြွစွာ
ထထိုင်လိုက်တော့ အောက်ပိုင်းရဲ့နာကျင်မှုကသေမတတ်~
"အား...နာလိုက်တာ~"
"ရေနွေးနွေးလေးဖြည့်ထားပေးတယ် ရေချိုးလိုက်~"
"ဟုတ် ကျေးဇူးပါဦးလေး~"
"ဆူဆူညံညံအသံမထွက်စေနဲ့နော်ကြားလား
ceoနိုးလာပြီးစိတ်တိုနေမယ်~"
YOU ARE READING
~~Mask~~{Complete}
Fanfictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
