4. Bölüm: Polisler?

40 7 54
                                    


"Hyunjin uyan."

"Noldu?"

"Okul varda hazırlan diye dedim."

"Alarm mısın?"

"Ya uf ne alaka uyan işte."

"Tamam."

Yataktan kalkıp banyo'ya gitmişti. Günlük işlerini halledip geri oda'ya gelmiş üstünü giyinmişti.

"Ağrın var mı?"

"Biraz."

"Neyse banane zaten. Ha ayrıca sen okula gelmiyorsun."

"Ne? Ne demek gelmiyorum?"

"Bildiğin, basbaya gelmiyorsun."

"Saçmalama hyunjin."

"Bla bla."

Odadan çıkmış, kapıyı kitleyip aşağı inmişti. Okul saati gelince okula gitmişti. Gerçekten Felix'i evde bırakmıştı.

"Pişt pişt, hyunjin."

"Ne var minho?"

"Felix nerde?"

"Sanane?"

"Nerde oğlum çocuk."

"Sanane amk benim sevgilimden ona da mı göz diktin bi git işine."

"Ne saçmalıyorsun gerizekalı? Çocuğa bişey yapmandan korkuyorum."

"Merakını gideriyim o zaman önümüzde ki 1 ay dışarı çıkamayacak."

"Ne?"

"Duydun."

"Niye amk?"

"Keyfim ve kahyası öyle istemiş."

"Keyfini de kahyasını da siktirme hyunjin."

"Bundan sonra senden de korkmuyorum amk sen kimsin ki?"

"Hatırlatmamı ister misin?"

"He gülüm söyle kimsin sen?"

"Sen masum bir insani öldürürken yanında olan kişiyim."

Herkesin nutku tutulmustu. Hyunjin kızarnaya başlamıştı. Bunu bütün sınıf duymuştu, katil olduğunu bütün okul öğrenicekti.

Hyunjin'in öfke kontrol sorunu var. Bu sebeple çoğu kişiye hem fiziksel hemde ruhsal olarak zarar veriyordu. Öldürdüğü adam ise annesinin kocasıydı yani üvey babasıydı. Öldürmesinin bi sebebi yoktu gıcığına gitti diye öldürmüştü.

Çoğu kez tedavi olmayı denedi ama onun için oraya sadece deliler giderdi. Kafasında ki sesler hiç susmuyordu fısır fısır konuşup hyunjin'in sinir olmasını sağlıyorlardı. Hyunjinde bunu dışarda ki insanlara yansıtıyordu.

Herkes arkasını dönmüştü hyunjin'e. Okulda kimse sevmezdi onu yani yakın arkadaşları bu yüzden küsmüşlerdi. Anlatmaya çalışmıştı kendisini ama dinlememişlerdi.

Onun suçu muydu kafasında ki sesler? Hayır değildi. O istemiyordu, nefret ediyordu o siktiğimin seslerinden. Korkuyordu, delirmekten çok korkuyordu.

Minho'nun bu laflarından sonra hyunjin dayanamamış eve gelmişti. Hızla yukaru çıkıp, felix'in yanına gitti.

"Bişey mi oldu?"

"Felix.."

"Efendim?"

"Özür dilerim, çok özür dilerim." Gözlerinden damlalar süzülüyordu.

"Neden ki?"

"Zorla hapsettim seni buraya, zorla sahip oldum sana."

"Özür dilemene gerek yok hyunjin."

Locked house/hyunlix Where stories live. Discover now