Beyond the horizon [Heejake]

Is loving a mistake?

''အင်း..ဟွန်းငယ်ခွံ့ကျွေး''

''အာ.....''

ပြာနုနု အာတာပူစီလေးကို သူ့လက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးတွေနဲ့ အသာဖဲ့ပြီး ဟီဆွန်းရဲ့ ပါးစပ်ရှေ့ ထိုးပေးလာတာမို့ ရင်ဘတ်ထဲပန်းတွေပျိုးရင်း အပြာရောင်မေတ္တာစလေးကို ငုံထွေးလိုက်သူမှာလည်း သိပ်ကိုမှကျေနပ်နေသယောင်ပါပဲ..။

လျှာဖျားပေါ်မှာတင် ချိုအိအိလေးနဲ့ အရည်ပျော်ကျသွားတဲ့ အာတာပူစီအပိုင်းအစလေးက ဟီဆွန်း တမက်တမော နမ်းရှိုက်ဖူတဲ့ ဟွန်းငယ်ရဲ့ လက်ဖျားလေးတွေလို..။

သို့ပေသိ ကမ္ဘာကြီးကို နှစ်ခြမ်းခြမ်းပြီး ချိန်တွယ်ပေါ်တင်လို့ အလေးချိန် ချိန်ဆကြည့်မယ်ဆိုရင်တောင် ဟီဆွန်းရဲ့ ချိန်ခွင်က ဟွန်းငယ်ရှိတဲ့ အခြမ်းကိုသာ လျှာထိုးသာမှာမို့ အာတာပူစီလေးချိုတယ်ဆိုတာ ဟွန်းငယ်ရဲ့ လက်ဖျားနုနုတွေကို မမီပါဘူးလေ..။

''ချိုလား??''

''အင်း..ဟွန်းငယ်လိုပဲ''

''အပိုတွေ ပြောပြန်ပြီ..ခင်ဗျားကြီးကလေ၊ လက်မှုအနုပညာမေဂျာက မို့လိုသာပဲ။ စာပေမေဂျာကသာဆို ကျွန်တော်နေ့တိုင်း ကဗျာတွေနားထောင်ရမလားမသိဘူး။''

''ပန်းပုသမားကို ကဗျာစပ်အောင် စွမ်းဆောင်နိုင်က ဟွန်းငယ်တစ်ယောက်သာ ရှိတာပါကွယ်။''

''ခင်ဗျားက မန်းလေပြဲလေ..''

မျက်စောင်းဖွဖွရွယ်ကာ လေသံတိုးသဲ့သဲ့ဖြင့် အပြစ်တင်စကားဆိုလိုက်တာဆိုပေမယ့် အတန်ငယ် ပန်းနုရောင်ပြေးနေတဲ့ ပါးပြင်နုနုကတော့ အရှက်ပြေဆိုလိုက်ရုံသာ ဖြစ်ကြောင်း တိုးတိုးတိတ်တိတ် သက်သေထူလေရဲ့..။

ဟီဆွန်း ထိုပါးပြင်တွေပေါ် လက်ဖျားလေးတွေကို ပြေးလွှားစေလိုက်တော့ နူးညံ့တဲ့ အထိအတွေ့နဲ့အတူ ငေးကြည့်လာတဲ့မျက်ဝန်းတွေကြား ရင်ဘတ်ထဲ ကြယ်စင်နှစ်စင်း ခကြွေခဲ့ပြန်လေရော့..၊ ပွဲခင်းထဲက အမျိုးအစားသောင်းခြောက်ထောင်သောလူတွေရဲ့ ဆူညံသံတွေအကုန် ဟီဆွန်းရဲ့ ကမ္ဘာကနေ ထွက်ပြေးကုန်တယ်..။

အခုချိန် ဟီဆွန်းခံစားမိတာ ဟွန်းငယ်ရဲ့ ပန်းပွင့်ချပ်လေးတွေလို နူးနူးညံ့ညံ့ ပါးပြင်လေးနဲ့ မဟူရာရောင် မျက်ဝန်းတစ်စုံသာ..။