"အား...ကိုကို...နာတယ်...အင့်...အင့်~"
ထယ်ယောင်းကဂျောင်ကုရဲ့ချယ်ရီသီးနှစ်ဘက်ကို
ပြတ်ထွက်မတတ်ညစ်ဆွဲကာ အောက်ပိုင်းကိုလဲ
အားပြင်းပြင်းနဲ့ဆောင့်တာမို့ဂျောင်ကုမှာနာလို့~
"ပါးစပ်ကနာတယ်ပြောနေဘေမဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကတော့ကြိုက်နေတာဘဲ~"
"အား...ဟင့်...လွတ်ပေးပါနော်...ကိုကို...တကယ်နာတယ်~"
"ငိုနေတာကိုကြိုက်တယ်...အင့်~"
"အင့်...အား...အိ...အာ့...အာ့...အွန်း...ဟင့်...အင်း~"
ဂျောင်ကုရဲ့ချယ်ရီသီးလေးတွေဟာ
ထယ်ယောင်းညစ်ဆွဲလွန်းလို့ နီရဲစူထောင်လို့နေပြီ~ဒါကိုနာလို့ငိုတဲ့ဂျောင်ကုမျက်နှာကို သဘောကျနေတဲ့ထယ်ယောင်းပါလေ~
"အင့်...f**k...အား...ဟာ့~"
"အာ့...အာ့...ကိုကို...ဖြည်း..ဖြည်း...အင့်...အွင့်...အွန်း...အာ့~"
"အား...ကောင်းလိုက်တာ...အင့်...အင့်~"
"မြန်တယ်...အာ့...အာ့...အင့်...အင့်...ဟင့်...အင်း...အွင့်~"
"အင့်...f**k...အင့်...အား~"
"အင့်...အင့်...အား...ပြီးတော့မယ်...အား...ဟင့်...အင့်~"
အဖြူရည်တွေပန်းထုတ်ကာပြီးသွားတဲ့ဂျောင်ကုက
ထယ်ယောင်းလုပ်တဲ့အရာကနေ ခံစားလို့ကောင်းတာကို
ခံစားလိုက်ရတာမို့ အံ့သြလို့မဆုံး~
*ဒါက ဒီလိုခံစားရသေးတာလား~*
"မင်းက ပြီးတောင်ပြီးသွားပြီလား~"
"အင်း...အာ့...ကိုကို...အခုမှပြီးထားတာလေ...အား~"
"အင့်...ဟာ့...အင့်...အွန့်~"
"အာ့...အာ့...အင့်...ဟာ့...အား...အင်း...အင့်...အင့်~"
"ကျပ်နေတာဘဲ...အင်း...အင့်~"
"အား...အာ့...ကိုကို...အင့်...ဟင့်...အင့်...အင့်~"
ဂျောင်ကုက အခုမှပြီးထားတာဆိုဘေမဲ့လဲ
ထယ်ယောင်းကကရုမစိုက် လုပ်မြဲတိုင်းလုပ်နေတာမို့
ဂျောင်ကုမှာ ပြင်ဆင်ချိန်ကိုလုံးဝမရ~
"ပေါင်ကိုဖြဲကားထားစမ်းပါ~"
"အင့်...ရပြီလားကိုကို...အာ့...အင့်...အင့်~"
YOU ARE READING
~~Mask~~{Complete}
Fanfictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
💜7💜🔞🔞
Start from the beginning
