"ကလေး~~"
"ကို...ကိုကို~"
လက်နှစ်ဘက်ကိုဆန့်တန်းကာ ကလေးလို့ခေါ်လာတဲ့ထယ်ယောင်းကြောင့် သူ့ကိုမှတ်မိပြီဆိုပြီးပျော်နေတဲ့ဂျောင်ကုက
ရင်ခွင်ထဲအမြန်ပြေးဝင်လေရဲ့~
"နှစ်တွေဘယ်လောက်တောင်ကြာခဲ့ပြီလဲ~"
"ငါးနှစ်ကျော်တောင်ကြာသွားပြီ ကလေးလေ
ကိုကို့ကိုတစ်ရက်မှမမေ့ဘူးသိလား နေ့တိုင်းလွမ်းနေတာ~"
"အရင်ကငါတို့ရဲ့ပတ်သက်မှုကဘာဘဲဖြစ်ခဲ့ဖြစ်ခဲ့
အခုချိန်မှာငါတို့က ပေးသူနဲ့ယူသူဘဲ
အခုငါကမင်းရဲ့ဘာလဲဂျောင်ကု~"
"s..sponsorပါ~"
"အဲ့တာဆိုအခုဖယ်တော့လေ~"
သူသိခဲ့တဲ့ထယ်ယောင်းကအရမ်းကိုပြောင်းလဲသွားတာမို့
ဂျောင်ကုဝမ်းနည်းရဘေမဲ့ ထယ်ယောင်းကိုတွေ့ရပြီမို့
သူကြိုးစားရင်ရနိုင်ပါတယ်လို့တွေးပြီးစိတ်မပျက်~
"ဟုတ်ကိုကို ကိုကို့သဘောအတိုင်းနေပါ့မယ်~"
"ကောင်းပြီ ငါလုပ်ချင်တဲ့အချိန်လုပ်လို့ရအောင်
ဒီအိမ်ကိုပြောင်းနေ ငါပေးထားတဲ့black cardကို
စိတ်ကြိုက်သုံးနိုင်တယ်~"
"ဟုတ်ကဲ့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ကိုကို~"
"ပြီးတော့ ခေါင်းဆောင်မင်းသားဖြစ်အောင်လုပ်ပေးမယ်
မန်နေဂျာ မိတ်ကပ်ဆရာနဲ့အဝတ်စားdesignerတွေကို
သီးသန့်ထားပေးမယ်~"
"တ..တကယ်?"
"ဟုတ်တယ် နောက်ထပ်လိုအပ်တာရှိရင်ပြော~"
*ကလေးလိုအပ်တာကိုကို့အချစ်တွေပါဘဲ~*
"အခုတော့မရှိသေးပါဘူး~"
"ကောင်းပြီ မင်းလုပ်ရမှာကတစ်ခုတည်းဘဲ
ငါ့ကိုကောင်းကောင်းပြုစု~"
ထယ်ယောင်းကချက်ချင်းဆိုသလိုသူ့စကားအတိုင်း
ဂျောင်ကုကိုမန်နေဂျာ မိတ်ကပ်ဆရာနဲ့designerတွေငှားပေးတော့ မန်နေဂျာကိုအသက်ငယ်ငယ်လေးထဲကမငှားပေးဘဲအိမ်ထောင်ရှိ အသက်43နှစ်အရွယ်လူကိုငှားပေးတာ~
👉🌟👈💬💬
.......................................................
Thank you for reading🙏
YOU ARE READING
~~Mask~~{Complete}
Fanfictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
