ေဂ်ာင္ကုကထယ္ေယာင္းကိုတကယ္မေမ့ေသးသလို
ထယ္ေယာင္းအခုျပန္လာရင္အခုလက္ခံႏိုင္တာမို႔
အေသြးအသားေပးရမယ့္sponsorရွာဖို႔စိတ္မကူး~
"ေဂ်ာင္ကုOppa ဒီေန့လဲကားရိုက္ရိွတာလား~"
"ဟုတ္တယ္ ျဖတ္ေလ်ွာက္သာသာေလးပါ~"
"မဟုတ္တာOppaရယ္~"
"ျဖတ္ေလ်ွာက္ကျဖတ္ေလ်ွာက္ေပါ့ ဘာေတြလာႀကီးက်ယ္ေနတာလဲ~"
ေခါင္းေဆာင္မင္းသမီးဆီက ထြက္လာတဲ့စကားက
ေဂ်ာင္ကုကိုနာက်င္ေစေဘမဲ့
တံု႔ျပန္ႏိုင္တဲ့အင္အားမရိွေတာ့ၿပံဳးေနရံုသာ~
"အဲ့လိုေတာ့မေျပာပါနဲ႔ ရွင္လဲမင္းသမီးမျဖစ္ခင္ျဖတ္ေလ်ွာက္ျဖစ္ခဲ့တာဘဲ~"
"ငါ့သမိုင္းကိုေသခ်ာလွန္ၾကည့္လိုက္ၪီးကေလးမ
မသိဘဲဘာမွလာမေျပာနဲ႔~"
"ဒီေဖ.....
"ထားလိုက္ေတာ့ စိတ္ေလ်ွာ့ပါ~"
အရံမင္းသမီးကေဂ်ာင္ကုအစားနာေပးေနေဘမဲ့
ျပႆနာမျဖစ္ေစရန္ေဂ်ာင္ကုက
အျမန္တားၿပီး ေခါင္းေဆာင္မင္းသမီးနဲ႔ေဝးရာကိုေခၚသြားလိုက္တယ္။
"စိတ္ရိွတိုင္းတာ လုပ္လိုက္ရရင္ေတာ့ကြာ~"
"ျပႆနာတက္သြားမွာေပါ့~"
"Sponsorဘဲႀကီးကိုရွင္းခိုင္းလိုက္မွာေပါ့~"
"အင္း အစ္ကိုလဲsponsorရွာရေတာ့မွာပါ
ဒီတိုင္းေနေနရင္အသက္တာႀကီးသြားမယ္ ဘာမျွဖစ္ေျမာက္လိုက္မွာမဟုတ္ဘူး~"
"ဟင္? စိတ္ေျပာင္းသြားၿပီလား~"
"အင္း အႏိွမ္ခံရတာမ်ားေတာ့စိတ္ေျပာင္းလာၿပီ~"
"ညီမကူညီေပးရမလား အစ္ကိုကံေကာင္းရင္
ထိပ္ပိုင္းကလူေတြနဲ႔ေတာင္ေတြ့ႏိုင္တယ္~"
"အဲ့တာဆို ကူညီေပးပါၪီး~"
"ေကာင္းတယ္ oppaကသရုပ္ေဆာင္ေကာင္းတယ္
sponsorသာရိွရင္ ဘယ္သူမွလာမႏိွပ္ရဲတဲ့ထိပ္ဆံုးကိုေရာက္သြားမွာ~"
အရံမင္းသမီးေျပာတာလဲအဓိပၸာယ္ရိွသလို
သူကိုယ္တိုင္လဲအသက္23ႏွစ္ရိွၿပီျဖစ္ၿပီး
တစ္ႏွစ္လံုးလံုးအေျပာခဲအႏိွမ္ခံနဲ႔ ဧည္သည္
သရုပ္ေဆာင္ဘဲလုပ္ခဲ့ရေတာ့ စိတ္ပ်က္ၿငီးေငြ့ေနၿပီေလ~
YOU ARE READING
~~Mask~~{Complete}
Fanfictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
