Azıcık atıştıktan sonra beni evden kovdu 👏😃
O lanet dolaba ihtiyacım yok zaten, o neydi ya. Gözlerimi hissetmiyorum resmen!
Teyzeciğim bana kıyamadı galiba, elime çantamı tutuşturup attı evden. En azından param var yani. Belki bir mağazaya gidip oradan güzel bir şeyler bakabilirim
Bu arada güzelden kastım elbise falan değil. Elbise giymiyorum. Hiç giymedim de. Şimdi diyeceksiniz ki "Ay anladık en bad girl sensin". Eminim diyorsunuzdur. Ama amacım bad girl olmak falan değil. Elbiseyle rahat edemiyorum. Etek giyerim ama, nadiren de olsa. Anlayacağınız, sadece tercih meselesi. Eminim aranızda benim gibi tercihleri olanlar vardır, değil mi?
Bu sefer abim geleceği için gerçekten özel bir şeyler giymem gerekiyor, bu nedenle etek giyeceğim
Abimle annelerimiz farklı ama babamız aynı. Babamız eskiden Japonya'da çok aranan bir suçluymuş. Kadınları zevk için tecavüz edermiş. Biz de bu ilişkilerin meyvesiyiz. Aramızda 2 yıl var bu arada
Benim annem çocuk-idolmüş. 16 yaşındayken babam annemi bayıltarak araba ile kaçırmış. Tanıklar durdurmaya çalışmış fakat babam denen manyak herif arabanın gazına öyle abanmış ki gözden kaybolmuş
Diyeceksiniz ki "Bunları nereden biliyorsun?". Böyle büyük bir olay haberlere çıkmasa ayıp olur, anlayacağınız haberlerden izledim. Tabii teyzem ve dayımın beni evlerine almasından 7 yıl sonra
Annem bir gün belki hırstan belki de babamın alsın diye zorladığı ilaçlardan dolayı ona kontrolsüzce saldırmış. Babam silah olmadan bir hiçmiş anlaşılan ki ölmüş
Abim o sırada odaya girmiş ve o manzarayla karşılaşmış. Sadece 9 yaşındayken hem de. Övmek gibi olmasın ama, abim diğer insanlara göre fazlasıyla anlayışlı. Hala ben de anlamıyorum, bir insan 9 yaşında annesinin babasını öldürmesini nasıl anlayışla karşılayabilir ki?
Babam bize iyi davranmazdı bu arada. Kötü de davranmazdı ama umursamazdı. Bu yüzden onun kaybı bizi hiçbir zaman erkilemedi. Mezarına gitmedik hiçbir zaman, arkasından gözyaşı dökmedik. O sadece bir caniydi, ve ölmeyi haketmişti. Tabii mutfağı kana bulanmış görünce midem öyle düşünmedi
Annem tutuklanacağını anlayınca eşyalarımızı toplayıp bizlere verdi. Annemin bir abisi ve bir kız kardeşi var. Abim ise kendi annesinin yanına gitti
7 yaşımdan beri teyzem ve dayımla kalıyorum. Annemle ise hala telefondan konuşuyoruz. Ama abimle yollarımız ayrılmıştı
Ayrılmamızdan birkaç yıl sonra abimi özlemeye başlamıştım. O bana hayatımda iyi davranan iki kişiden biriydi. Belki öz abim sayılmazdı ama biz gerçekten iyi anlaşırdık. Bir gün bu özleme dayanamadım ve teyzeme o mucizevi cümleyi kurdum: "Ben abimi bulmak istiyorum"
Yıllardır abimi arıyoruz. Tutmadığımız adam kalmadı. Her yerde çocuğu arıyoruz. İronik, değil mi? Ve işte, yıllar sonra abim geliyor. İnanılmaz!!
Anılarım gözümün önünden geçip giderken mağazaya doğru yürüdüm. Bakalım burada güzel bir şeyler var mıymış??
Evet biliyorum backstory berbattı, ama kapasitemi aşıyor ben ne yapayım 🥲
