"ပြွတ်စ်...ကိုကို~"
သူ့နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းလာတဲ့ထယ်ယောင်းကြောင့်
ဂျောင်ကုရှက်သွားဘေမဲ့ ထယ်ယောင်းရဲ့အနမ်းတွေကို
သဘောကျတာတော့အမှန်~
"ကလေးရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကနူးညံ့နေတာဘဲ..ပြွတ်စ်~"
"အွန်း...ပြွတ်စ်...ဒါကလေးရဲ့ပထမဆုံးအနမ်း~"
"ဟုတ်လား ဒါဆိုကိုကိုကံကောင်းတာပေါ့~"
ထယ်ယောင်းကဂျောင်ကုရဲ့ပထမဆုံးမှမဟုတ်ဘူး
ကလေးတော်တော်များများရဲ့ပထမဆုံးကိုရတာမို့
အရမ်းကြီးရင်ခုန်မနေ~
"အား...ကိုကို...ကလေးပြီးတော့မယ်~"
"လွတ်လိုက် ခံစားလို့ကောင်းအောင်ကိုကိုလုပ်ပေးမယ်~"
"ဟုတ်...အား...ကိုကို...အင်း~"
ထယ်ယောင်းကd**kနှစ်ချောင်းကိုပူးကိုင်လှုပ်ရှားရင်း
ဂျောင်ကုရဲ့d**kထိပ်ဝကိုလက်မနဲ့ဖိပွတ်နေတော့
ဂျောင်ကုခါးလေးကော့ကာ ထယ်ယောင်းရင်ဘတ်ကိုလက်နဲ့တွန်းထားလေရဲ့~
"ကောင်းလိုက်တာကလေးရယ်~"
"အား...ဟာ့...ပြီးတော့မယ်..အင်း...ဟင့်~"
"အတူတူပြီးမယ်..အင်း~"
"မရတော့ဘူး...အား...အီး...အားး~"
"အားး....ဟာ့~"
နှစ်ယောက်အတူတူပြီးသွားကြတော့
ပြီးဆုံးခြင်းအရည်တွေကထယ်ယောင်းရင်ဘတ်ပေါ်မှာမို့
ဂျောင်ကုကရှက်လဲရှက်အားလဲအားနာဖြစ်နေရော~
"ညစ်ပေကုန်ပြီ ကလေးသန့်ရှင်းပေးမယ်နော်~"
"ရတယ် ကိုကိုရေချိုးလိုက်တော့မယ်
ကလေးကအချိုပွဲပြင်တာကိုလက်စသတ်လိုက်နော်~"
"ဟုတ်ကဲ့ကိုကို ကလေးမြန်မြန်ပြင်ဆင်ထားလိုက်ပါ့မယ်~"
ဂျောင်ကုကအချိုပွဲပြင်ပြီး ချက်ပြီးသားဟင်းတွေကို
ပြန်နွေးကာထယ်ယောင်းရေချိုးတက်လာတာနဲ့
အတူတူစားကြလေရဲ့~
"ကလေးကဟင်းချက်တော်တာဘဲ စားကောင်းတယ်~"
"အဲ့လောက်လဲမဟုတ်ပါဘူးကိုကိုရဲ့~"
"တကယ်စားကောင်းတာ~"
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်~"
"မလိုပါဘူး ကလေးကတကယ်တော်လို့ ကိုကိုကချီးကျူးတာ~"
YOU ARE READING
~~Mask~~{Complete}
Fanfictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
