Elis'in Kehanetteki konumu giderek yükselir ve kızımız hem Kehanetin hem de sahibi olan Mesih Dinçer'in gizemini çözmeye adım adım yaklaşmıştır.
Artık sırların düğümü çözülecektir ve... Kehanet üyelerinin gerçek yüzü ortaya çıkacaktır!
SINIRSIZ'I O...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
💐💐
"Dikkat edin köpekçikler sizi ezmeyeyim."
Kontrollü bir şekilde arabayı sürmeye devam ettiğimde engebeli yolda sabit bir hızla ilerliyordum. Alaz'ın yardımıyla bu gece için hazırladığım malzemeleri arabaya yerleştirdikten sonra vakit kaybetmeden yola çıkmış, dün gece kiraladığım vadinin oradaki ufak çatı katı odaya doğru ilerliyordum. Göldeki eve yakın olduğu için kısa süren yolculuğumun ardından, eşyaları iki seferde arabadan çıkarttıktan sonra arabayı kilitleyip çatı katına çıktım, manzara iç açıcı gözüküyordu. Ellerimi belime yerleştirip dudaklarımda oluşan geniş gülümsemeyle ufak terastan geniş göle baktım. Mesih'le zamanında İris adını koyduğumuz göl, buradan çok daha güzel ve ışıltılı gözüküyordu.
Vakit kaybetmeyeyim. Yere koyduğum valizleri açıp teleskopu özenle çıkartıp kurduktan sonra Selenay'a aldırdığım mumları içeriye, odanın zeminine, daire şeklini alacak şekilde yerleştirdim. Yakma işlemini sonraya bıraktım. Uzun tele belirli aralıklarla yerleştirilen gün ışığını terasın korkuluklarından dolayarak etrafı sardığımda yapacak başka neyin kaldığını düşünüyordum. Üzerime bakarak parmağımı şıklattım. Ben kalmıştım.
Uzun, beyaz bir elbise giydim. Özel olarak bu rengi seçmiştim. Mesih'in temiz kalbi kadar beyaz olmak istiyordum. Saçlarımı kremleyip salık bıraktıktan sonra Mesih'i aradım.
"Elis?" Sesi uykulu ve şaşkın geliyordu. Aynı evden onu neden aradığımı düşünüyordu. "Evde değil misin?" Birden kendini toparlamış, endişeli bir hâl almıştı.
"Mesih, vadinin oraya çık, üç numaralı otel odasındayım. Nedenini geldiğinde söyleyeceğim."
Başka bir şey demesine fırsat vermeden telefonu kapattım. Atıştırmalıkları tabaklara yerleştirdiğimde içim kıpır kıpırdı. Bugün ikimiz için de fazlasıyla özel ve güzel olacaktı. İçecekleri de koyup mumları yakmaya başladım. Fazla oldukları için biraz zahmetli olsa da o işlemi de bitirip ışıkları kapattığımda loş, romantik bir ortam hazırlamıştım.
Kapı sertçe vurulduğunda titreyen ellerimi baldırlarımın üzerine sürterek derin bir soluk aldım. Heyecandan mideme kramplar giriyordu. Saçımı geri itip kapıyı açtığımda Mesih tam anlamıyla darma duman olmuş bir şekilde ayakta dikiliyordu. Hiddetle üzerime doğru atıldı, hızla bir adım geri çekildiğimde içeriye girmiş, garip bir ifadeyle küçük odaya bakınmıştı.
Kapıyı örtüp, elinden kavrayarak onunla ilerlediğimde loş odaya dikkatlice baktıktan sonra bana doğru döndü ve üzerimdeki elbiseyi inceledi. Gördükleri hoşuna gitse de ciddi ifadesini silmemişti. Benim için ne kadar endişelendiğini görmemi istiyordu.
"Hoş geldin, buz mavisi..."
Ellerimi omuzlarına koydum, yanağına yumuşak bir öpücük kondurduktan sonra geri çekildiğimde belime sarıldı. Ondan ayrılmamı istemiyordu. Burnunu boynuma dayayıp derin bir soluk aldıktan sonra, "Beni korkuttun," dedi.
