အေကာင္းစားစားေသာက္ဆိုင္ႀကီးထဲမွာ
မိသားစုနဲ႔အတူထမင္းစားေနတဲ့ထယ္ေယာင္းကိုေတြ့ေတာ့
သူကိုင္ထားတဲ့ေခါက္ဆြဲဗူးနဲ႔ ခပ္ႏြမ္းမႏြမ္းသူ႔အဝတ္စားေတြကိုၾကည့္ကာသက္ျပင္းခ်မိေလတဲ့ေဂ်ာင္ကု~
*စီနီယာထယ္ေယာင္းနဲ႔ငါက မိုးနဲ႔ေျမလိုကြာျခားတယ္
အေကာင္းႀကိဳက္တဲ့ႏွလံုးသားရယ္ မင္းကိုအလိုလိုက္လို႔မျဖစ္ဘူး~*
အမ်ိဳးအမည္မသိတဲ့အၿပံဳးေလးနဲ႔အိမ္ျပန္သြားတဲ့ေဂ်ာင္ကုက
ေနာက္ရက္ေတြမွာထယ္ေယာင္းနဲ႔မေတြ့ေအာင္ေရွာင္ေနၿပီး
စာနဲ႔အလုပ္ေပၚမွာဘဲအာရံုစိုက္ထားေလရဲ့~
"ေက်ာင္းပိတ္ရက္ဆိုေတာ့ အလုပ္မ်ားမ်ားလုပ္လို႔ရတယ္
ကဲ အလုပ္သြားရွာရေအာင္~"
"အလုပ္ရွာေနတယ္ဆိုရင္ ဆက္သြယ္လိုက္ပါ~"
"ဟင္?''
လက္ထဲေရာက္လာတဲ့စာေစာင္တစ္ခုေၾကာင့္
ေဂ်ာင္ကုဖတ္ၾကည့္ရာ ည7နာရီကေနမနက္7နာရီၾကား
အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္တစ္ခုျဖစ္ၿပီး လုပ္ရမယ့္ေနရာကclubတစ္ခုမွာ~
"တစ္နာရီကိုရတဲ့ေငြကေတာ္ေတာ္မ်ားတာဘဲ
သြားၾကည့္ရမယ္~"
ခက္ခဲေနတဲ့အခ်ိန္မို႔ပိုက္ဆံကလြဲၿပီးဘာမွမသိတဲ့ေဂ်ာင္ကုက
ေန့ပိုင္းအလုပ္ေတြအကုန္လုပ္ၿပီး
ညေနငါးနာရီက် အလုပ္သစ္အတြက္ဖုန္းဆက္ေတာ့
အလုပ္ကလက္ခံလို႔clubကိုသြားလိုက္တယ္။
"ဘယ္အခ်ိန္ထိလုပ္မွာလဲ~"
"အခုမွအစဆိုေတာ့ တစ္နာရီဘဲစမ္းလုပ္ပါ့မယ္~"
"တစ္နာရီမရဘူး အနည္းဆံုးႏွစ္နာရီဘဲ~"
"အင္း အဲ့လိုဆိုလဲလုပ္ပါ့မယ္~"
"ေကာင္းၿပီ ဝတ္စံုသြားလဲ ဝတ္ရမယ့္ဝတ္စံုကိုlockerထဲထည့္ထားတယ္ ဒီတည့္တည့္ကိုသြားလိုက္~"
"ဟုတ္ကဲ့~"
အလုပ္အဆင္ေျပသြားတာနဲ႔ေဂ်ာင္ကုက
အဝတ္စားသြားလဲေတာ့ အဝတ္စားေတြက
သာမာန္waiterဝတ္စံုဆိုေဘမဲ့ အရမ္းက်ပ္ၿပီး
တင္ပါးနဲ႔ ခ်ယ္ရီသီးကိုေပၚလြင္ေစေနတာမို႔စိတ္မလံုတာအမွန္~
*ငါ့ခႏၶာကိုယ္လဲႀကီးတဲ့အထဲမပါပါဘူး မန္ေနဂ်ာကိုသြားေမးရမယ္~*
YOU ARE READING
~~Mask~~{Complete}
Fanfictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
