"စီ..စီနီယာထယ္ေယာင္း~"
"ေတြ့ကရာလူနဲ႔မေရာနဲ႔ေလ မင္းလိုျဖဴျဖဴႏုႏုေကာင္ေလးေတြကို ခနကလိုေကာင္ေတြက စားဖို႔အၿမဲေခ်ာင္းေနတာ
ကိုယ္တာေရာက္မလာရင္ ဘယ္ေလာက္ထိအသားယူခံေနရမလဲ~"
"ကူညီေပးလို႔ေက်းဇူးတင္ပါတယ္စီနီယာ~"
"မလိုပါဘူး ေရ႔ွေလ်ွာက္ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ကရုစိုက္~"
"ဟုတ္ကဲ့~"
ေဂ်ာင္ကုကထယ္ေယာင္းအေပၚစိတ္မေရာက္ဖို႔ႀကိဳးစားေလေလ ထယ္ေယာင္းကရင္ခုန္လုပ္ေလေလလိုျဖစ္ေနတာမို႔
ေဂ်ာင္ကုမွာကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ထိန္းရတာမလြယ္လွ~
"သရုပ္ေဆာင္ဆိုတာ ဇာတ္ေကာင္ကိုရုပ္လံုးေပၚေအာင္ေဆာင္ရြက္ရတာကိုေခၚတယ္~"
"Nae~"
"အခု သားတို႔သမီးတို႔ဒီေမဂ်ာကိုေရြးလာၾကတာ
ရည္ရြယ္ခ်က္ကိုယ္စီရိွၾကတယ္မဟုတ္လား~"
"ဟုတ္ပါတယ္~"
"အဲ့တာဆို သားေဂ်ာင္ကု ေျပာၾကည့္ပါၪီး
သားရဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ကဘာလဲ~"
"ကြၽန္ေတာ့္ရည္ရြယ္ခ်က္က ကြၽန္ေတာ္ဝါသနာပါတဲ့အလုပ္နဲ႔ပိုက္ဆံရွာႏိုင္ဖို႔ပါ~"
"အြန္း မဆိုးဘူး ဒါေဘမဲ့ သရုပ္ေဆာင္အလုပ္က
သရုပ္ေဆာင္မေကာင္းရင္
ေငြရွာဖို႔ခက္ခဲမယ္ ဒါေၾကာင့္ႀကိဳးစားဖို႔လိုတယ္~"
"ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ္ႀကိဳးစားမွာပါ~"
သရုပ္ေဆာင္ေမဂ်ာမို႔ စာေတြကခက္ခဲတာမရိွေဘမဲ့
တက္ရတဲ့အတန္းကအရမ္းမ်ားတာမို႔
ေက်ာင္းဆင္းတာနဲ႔အလုပ္လုပ္ရတဲ့ေဂ်ာင္ကုမွာ
ပင္ပန္းလို႔နားခ်င္ရင္ေတာင္မရ~
"တာဝန္ေက်လိုက္ပါၪီး~"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ~"
တစ္ညေနလံုးအလုပ္လုပ္ၿပီးညကိုးနာရီထိုးေတာ့
ေဂ်ာင္ကုအလုပ္နားၿပီးတိုက္ခန္းျပန္ရာ
ညစာစားဖို႔အတြက္အသင့္စားေခါက္ဆြဲေတြေတာင္ဝယ္လာေသး~
"ဒီညေတာ့ ေခါက္ဆြဲဘဲစားေတာ့မယ္~"
"..........."
"ဟိုလူကစီနီယာထယ္ေယာင္းနဲ႔တူလိုက္တာ~"
YOU ARE READING
~~Mask~~{Complete}
Fanfictionဤficသည် စာရေးသူ၏စိတ်ကူသက်သက်သာဖြစ်သည်🙃 ဤficသည္ စာေရးသူ၏စိတ္ကူသက္သက္သာျဖစ္သည္🙃
