Kroon van Vriendschap ||| Young Royals

7

August leidde Wilhelm naar zijn kamer, zijn hart zwaar van de harde woorden die zijn vriend zojuist had uitgesproken. Hij begreep de frustratie van Wilhelm, maar hij voelde ook de pijn van zijn eigen misstappen.Toen ze eenmaal in de rust van Wilhelm's kamer waren, keek August naar zijn vriend met vermoeide ogen. "Wilhelm, ik begrijp dat je boos bent, en ik verdien het. Ik heb dingen gedaan die ik nooit had mogen doen, en ik heb spijt van elke seconde ervan."Maar Wilhelm was niet bereid om te luisteren. Zijn woede borrelde over, een vulkaan die op het punt stond uit te barsten. "Wees niet zo fucking wanhopig, August! Jouw leven is perfect, weet je dat? Jij hebt mijn leven kapot getrapt, net zo lang tot er niks meer van over was. Dus nee, omdat jij me net uit die fucking paniekaanval kreeg, is niet een teken dat het allemaal weer goed is!"August voelde de woorden als een slag in zijn gezicht. Hij had nooit gewild dat Wilhelm zou lijden door zijn fouten, maar hij wist dat hij geen excuus verdiende. "Ik weet dat ik fouten heb gemaakt, Wilhelm, en ik zal er alles aan doen om het goed te maken. Maar alsjeblieft, geloof me als ik zeg dat ik spijt heb, en dat ik er alles aan zal doen om het vertrouwen terug te winnen."Wilhelm zuchtte diep, zijn woede langzaam afnemend in het gezicht van August's oprechte woorden. Hij wist dat hij niet kon blijven vasthouden aan zijn wrok, dat hij ook bereid moest zijn om te vergeven. "Ik wil je geloven, August," zei hij uiteindelijk, zijn stem zacht en vermoeid. "Maar ik heb tijd nodig, en ik kan niet beloven dat alles weer hetzelfde zal zijn."August knikte begrijpend, wetende dat hij de pijn die hij had veroorzaakt niet zomaar kon uitwissen. Maar hij was vastbesloten om te bewijzen dat hij het waard was om hun vriendschap terug te verdienen, hoe lang het ook zou duren. En terwijl de avond viel over de stille kamers van het koninklijke paleis, begonnen ze aan een lange reis van vergeving en verzoening, wetende dat de weg voor hen moeilijk zou zijn, maar dat ze die samen zouden bewandelen, stap voor stap.