Sessiz ölüm

~~Önemli Olan Yaşam ~~

Sabah neredeyse olmuştu,mis gibi sıcacık yatağımdan kalkıp uyanma vakti gelmişti. Karina odama gelmiş beni uyandırmak için cebelleşiyordu ama kazanan ben oldum. Karina yapamayınca Ciel'i çağırmıştı ve tabiki her zamanki gibi Ciel beni uyandırmayı başarmıştı. Karina ve Ciel kahvaltıyı hazırlamış Jushan ve Soil de oturmuş beni bekliyorlardı. Üstümü değiştirip kahvaltıyı yapmak için masaya oturdum. Karina konuşmaya başladı "Bugün ne yapacağız ne zaman toplanırız yine hepimizin olduğu bir grup var acaba oraya sorayım mı" dedi Jushan Karina'ya katılarak "evet böyle beklersek katil belki birilerini daha öldürür bence Karina haklı gruba yazsın" dedi tam sözünü bitirdiği anda kapı çaldı. Ben kapıyı açmaya kalkacaktım ama Soil "zahmet etme ben bakarım" dedi. Soil kapıyı açtı 1 dakika falan geçti kapıyı tekrar kapattı ve içeri geldi bende ne oldu kim geldi diye Soil'e sordum. "Yine yönetici gelmiş.Hergün, kim ölürse ölsün saat 1 de toplantı olacakmış" dedi. Ben uykusuzluktan geberirken bunlar bizim hergün toplantı yapmamızı istiyorlar böyle iş olur mu ya diye içimden söyleniyordum. Saat 12:30 du herkesin hazırlanmasını bekledik ve evden çıkıp toplantı yerine gittik. Vardığımız zaman herkes vardı en son biz gelmiştik. Bu sefer düzgünce her krallık neden olmalı diye anlattı en son ben olmak istiyordum aşırı uykum geliyordu bu yüzden Ciel ve Karina'ya haber vererek lavaboya yüzümü yıkamaya gittim. Başımı eğerek biraz suda yıkadım başımı kaldırdığımdada aynanın üstünde koca harflerle kan ile "6317 BLACKPANTER'i UNUTMA :)" yazıyordu artık yetti ama bu ne kadar saçmalık biri benimle oyun mu oynuyordu. İçeri gittim Jushan,Karina,Ciel ve Soil'i bunu görmeleri için çağırdım. Soil hariç herkes görünce şaşırdı Soil sanki bir şeyi hatırlamış gibiydi bu yüzden sormak istedim "Soil sen neden şaşırmadın sanki bir şeyi hatırlıyor gibisin bir sorun mu var?" Soil kafasını bana doğru çevirdi biraz durdu herkes bir anda Soil'e bakmaya başladı. Artık beklemek çok sıkıcıydı Karina ve Jushan bir şey söylemeyecek işte gidelim diye tutturmuşlardı Ciel de onlara hak veriyordu. Karina ve Jushan lavabodan çıktılar,Ciel'de arkalarından gitti. Ben ve Soil lavaboda tek kalmıştık,Soil bir anda yer çöktü duvarın dibine gitti ve sweetheart'ünün kapşonunu başına çekti. Soil'in bi durumu olduğunu anlamıştım ama ne yapabilirdim ki diye düşünürken Soil'in yanına oturmaya karar verdim. Tam ben ne oldu diye soracakken Soil anlatmaya başladı:
"Iris bu konuştuklarımız lütfen aramızda kalsın. Benim annem bildiğin üzere ölmüştü. Ben bir gün babam ve annemi kavga ederken gördüm kapının arasından onları izlemeye karar vermiştim. Babam ve annem birbirlerine bağırıyorlardı annemin elinde bir kağıt vardı ve kağıt hakkında konuşuyorlardı. Kavgaları bitmeye yakın annem kağıdı elinden yere attı sonrada kavgayı bitirdiler. Ben ikisinede görünmeden gidip kağıdı aldım,küçük olduğum için pek bir şey hatırlamıyorum ama aynen şöyle yazıyordu 'Yolun sonu senin için bu kadar kolay mı sandın ölürsen ilk ben gülecem sanırım' ve altında da '6317 BLACKPANTER'den selamlar ve saygılar' yazıyordu. Daha demin durup düşünmemin nedeni de bu annem bundan sonra ölmüştü. Iris sanırım Karl'ı annemi senin babanı öldüren kişi bahsettiğin krallık değil bence aramızdan biri katil" dedi ben gerçekten çok şaşırdım annesinin de böyle bir olay sonrasında ölmesi tesadüf olmazdı Soil haklıydı, bende Soil'e dönerek şunları söyledim "Soil bence ikimiz birlik olabiliriz ne dersin hem güçlü oluruz?" Dedim. Soil ne diyeceğini bileniyordu o anda annesini sayıklayarak ağlamaya başladı bende Soil'in kafasını omuzuma koyarak teselli etmek istedim. Biraz Soil'in kafası benim omumuzda kalmıştı. Bir anda kalktım ve kendime gelmeye çalıştım aşık mı oluyordum yoksa diye tedirgin oldum ama ne alaka diye düşünüp Soil'i lavabo tek bırakarak çıktım. Diğerlerinin yanına giderken bile kendi kendime aşık olmak ne be tek başına kalsın kendisini acındırıyor belkide o katil diye düşünüp duruyordum ama sanki kalbim öyle demiyordu ama şu an önemli olan hisler değilde yaşam.