လူတယောက်ဟာအများကြီးပြောင်းလဲသွားတယ် ဘာကြောင့်လဲမေးတော့"အချစ်"ကြောင့်ပါဘဲတဲ့...
*********************************
ဂျင်စောင့်နေတယ်...ရုပ်ရှင်သာပြီးသွားတယ်ကိုကိုကပြန်မလာသေးဘူး...*ဒီလောက်ဆိုဂျင်သိလိုက်ပါပီ...ကိုကိုပြန်မလာတော့မှန်း...ကိုကိုသိလားနားလည်ပေးရတာတွေများလာတော့...နားလည်ပေးရမယ်ဆိုတဲ့စိတ်ကိုတောင်မုန်းလာပီ...*
အိမ်ပြန်လမ်းတွေသာတိတ်ဆိတ်လွန်းတယ်ကိုကို...
ဂျင်အိမ်ပြန်ရောက်တော့...
"သားပြန်လာပီလား...""ဟုတ်မေမေ..."
"အေးအေးတတ်နားတော့လေ မေမေPartyပွဲရှိလို့သွားလိုက်ဦးမယ်...တံခါးသေချာပိတ်ထားနော်..."
"ဟုတ်ကဲ့..."
*မေမေလဲစိတ်မပူဘူး ကိုကိုလဲစိတ်မပူဘူး ဂျင်ချစ်တဲ့သူတွေကဘာကြောင့်ဂျင့်ကိုပြစ်ထားကြတာလဲ ငယ်ငယ်ထဲကအလုပ်ကိစ္စတေကြောင့်မေမေနဲ့ဖေဖေကဂရုမစိုက်ပေးနိုင်ဘူး အရွယ်ရောက်တော့ချစ်ရတဲ့ကိုကိုက ဂျင့်ကိုဂရုမစိုက်ပေးနိုင်ပြန်ဘူး ဂျင်တောင်းဆိုတဲ့ ဂရုစိုက်ပေးပါဆိုတဲ့အရာက အရမ်းများခက်ခဲနေလို့လား...*
ဂျင်အခန်းထဲ၀င်လှဲပြီး စိတ်ညစ်စရာတွေကိုမေ့ကာအိပ်စက်ခြင်းဆီသို့...
Jk side,
"ဂျောင်ကု အိမ်ပြန်လာတာစောလှချည်လား...မှိုင်နေလိုက်တာ ဘယ်လိုလဲcrushလေးနဲ့အဆင်မပြေလာဘူးလား..."
"ဒီလိုပါဘဲကွာ..."
"မင်းသူကိုချစ်နေတာလဲကြာလှပီ ဖွင့်မပြောတော့ဘူးလား...မင်းကျောင်းတုန်းထဲကခိုးခိုးပြီးကြိုက်လာတာ...ခုလဲဆေးကျောင်းတတ်မှာကို စွန့်လွှတ်ပြီး သူယူတဲ့မေဂျာကိုလိုက်ယူတယ် ငါမင်းကိုနားကိုမလည်တော့ဘူးဂျောင်ကု..."
"ငါ့ကိုငါေတာင်နားမလည်တာ မင်းတို့နားမလည်တာမဆန်းတော့ပါဖူး...ငါသိတာတစ်ခုဘဲ အဲ့တာhyungကိုအရမ်းချစ်တယ်ဆိုတာဘဲ..."
"အဲ့တာဆိုလဲကြိုးစားပေါ့ကွ..."
"သူ့မှာစေ့စပ်ထားတဲ့ချစ်သူရှိတယ်လေ...ငါကဒီတိုင်းလေး အကို့ဘေးမှာအရိပ်ကလေးလိုရှိနေခွင့်လေးရရင်ကျေနပ်ပီ..."
YOU ARE READING
Thorn Of Love
Fanfictionပျော်ရွှင်မူဘဲဖြစ်ဖြစ် နာကျင်မူဘဲဖြစ်ဖြစ်... မင်းနဲ့ပတ်သတ်ရင် လောဘကြီးပါရစေ...။