Chapter (1) Part-2
Kaiser Country
(Ophelia City's Top music studio),
Music studio room တံခါးကနေ လူတွေအများကြီး ထွက်လာပြီးနောက် အခန်းတစ်ခုလုံးမှာ
လူတစ်ယောက်ဘဲကျန်ရှိနေခဲ့တယ်။
အခန်းထဲကထွက်လာတဲ့သူတိုင်းက လူတစ်ယောက်ကိုဘဲချီးကျူးနေခဲ့ကြတယ်။
"Iris ကတော့လုပ်ချလိုက်ပြီ ဒီတစ်ခေါက်လည်း သူ့သီချင်းက billboard chartsမှာ top 1
နေရာယူထားပြန်ပြီ။"
"သူမနှစ်ကသီချင်းထုတ်ထားတာ သီချင်းက
top 1ကနေမဆင်းသေးတာ ဒီနှစ်သီချင်းကလည်း
top 1 ထပ်ချိတ်ပြန်ပြီ။ သူအရင်နှစ်တွေက world's
best composer ဆုရထားသေးတယ်မလား ဒီနှစ်လည်းထပ်ရအုံးမယ်ဆိုရင် သူလေးနှစ်ဆက်တိုက်
best composerဆုရတဲ့သူဖြစ်လာမှာ😲! "
"မဟုတ်ဘူး ပထမဆုံး ပွဲဦးထွက်တုံးက best singerဆုလည်းရသေးတယ်မလား သူမတူ ထူးခြားတဲ့အသံပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့သူက ပထမဆုံးသီချင်းမှာတင် လူတွေ သူ့အသံကို စွဲလမ်းအောင် လုပ်နိုင်ခဲ့တယ်။ သူနောက်ပိုင်း သီချင်းကိုယ်တိုင်မဆိုတော့လို့သာ ဆုထပ်
မရတာ၊ သူရေးတဲ့သီချင်းတိုင်းပေါက်တယ်။ သူခုမှ 18ဘဲရှိသေးတာမလား"
"အဲ့တာတင်မဟုတ်ဘူး သူ့ဆီမှာ blogတစ်ခုရှိတယ်။ သူ့အကတွေတင်တဲ့blogလေ အဲ့မှာတင်ထားတဲ့ သူထွင်ထားတဲ့ အကတွေက ခုခေတ်စားနေတာ"
"ငါလည်းသိတယ် သူကသီချင်းလုပ်တာအပြင် dancerတစ်ယောက်ဆိုတာ ငါကြားတာကလေ သူ13-14 နှစ်လောက်တုံးက world's danceပြိုင်ပွဲမှာ ဆုရထားသေးတယ်တဲ့။ သူ့သီချင်းတွေထဲက နောက်ခံအကသုံးခဲ့တဲ့ picnicဆိုတဲ့သီချင်းထဲက အကတောင်တော်တော်ပေါက်သွားသေးတယ်"
"သူက တော်တော်မိုက်တာနော်။ သီချင်းတိုင်းကို သူတစ်ယောက်တည်း ကိုယ်တိုင်လုပ်တာမလား beat ရော၊ lyricsရော၊ နမူနာအသံသွင်းတာရော၊အကရော သီချင်းထုတ်ဖို့ အဆုံးသတ် အချောသတ်ဖို့မှ ဒီကလူတွေကိုကျန်တာလာအပ်တာ။ အမှန်အတိုင်းပြောရရင် ငါတို့လုပ်စရာအများကြီးတောင်မကျန်ဘူး။ သူလာပေးတဲ့ဟာက လုံး၀နီးပါး perfectဖြစ်နေပြီးသား"
"သူက music industryမှာ world's no 1လို့တောင်
ပြောလို့ရတယ်မလား သူ့အသံကို professional အဆိုတော်အများစုကတောင်မယှဉ်နိုင်ဘူး ထုတ်တဲ့သီချင်းတိုင်းကလည်း တခြားသီချင်းရေးဆရာတွေ
မနှိုင်းယှဉ်နိုင်လောက်အောင် ကောင်းလွန်းတာမို့လေ"
လို့ Irisကို ဝိုင်းပြီးချီးကျူးကြတယ်။
YOU ARE READING
The Best University in Another World
Fantasy#Own creation in Myanmar language *"ငါ ဘယ်ရောက်လာတာလဲ"* "ဒါ... ဒါ ကျောင်း၀န်းမှမဟုတ်တာ ဘယ်နေရာလဲ? ငါ ဘယ်နေရာရောက်လာတာလဲ?" "OMO! ငါ့အိမ် ဘယ်ရောက်သွားတာလဲ? " "ငါခု ဘယ်ရောက်နေတာလဲ? မျက်လုံးမြင်မှားနေတာလား? " "ငါဘာတွေ ဖြစ်နေတာလဲ!?" "ဘယ်နေရာကို ငါရောက...
