Ölümcül ve zarif bir peri. Vadi onu terk etti. Vahşi onu kabul etti.
Roxana bir zamanlar herkesin hayran olduğu bir soylu periydi. Periler Vadisi'nin gelecekteki liderlerinden biriydi. Kanatlarını bir canavar saldırısında kaybedince bildiği her şeyi...
Öncelikle bu bölüm oldukça geciktiği için birkaç sebebim olduğunu söylemek istiyorum. En önemlisiyse bu bölümün kurgudaki yeriydi. Yazmam uzun sürdü ve sonunda tamamlayabildim.
Umarım bölümü severek okursunuz.
Sizden her zamanki ricam, lütfen yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın. Yazdıklarımı paylaşma sebebim sizin düşüncelerinizi öğrenebilmek. Yeni bölümleri beklediğinizi yazmanız bile beni mutlu ediyor. Lütfen sorularınızı, beklentilerinizi, tepkilerinizi, kısacası istediğinizi yorumlarda yazın ♥
Buraya yeni kapağımızı bırakıyorum. Her bir detayı önemli. Fikirlerinizi yazabilirsiniz.
İyi okumalar ♥
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
༻ ❘ Kanatların Çırpınışı ❘ ༺ ─ ── ⋆❈⋆ ── ─
Vahşi Av'dan 9 Yıl Önce, Vahşi Orman
Lux'un ışığı Vadi'yi kuran ve koruyan en önemli güçlerden biriydi. Hatta muhtemelen en güçlüsüydü. Perikatili gibi canavarlar ve siyah kanlı lanetliler gölgelerden ve karanlıktan güç alırlardı. Korku, belirsizlik ve tedirginlik onları güçlendirirdi. Lux'ın ışığı tüm bunları yenerdi.
Lux'un soyundan gelenler bizlerdik. Işığın gücüne sahip değildik, ışığı yönlendiremezdik. Ama ışık bizim kanımızdaydı ve bu, güçsüz canavarların bizden çekinmesini, güçlülerinse bizi öldürmek istemesi anlamına geliyordu. Vahşi Orman'da diğer avcılara kıyasla daha az ama daha güçlü canavarla karşılaştığımı biliyordum. Kyle benimle birlikte avlanmadan önce daha fazlasıyla karşılaştığını söylemişti. Bu konunun üzerine düşmemiştim. Şimdiyse Perikatili benim peşimdeydi çünkü Lux'un ışığı onun gibileri çekerdi.
Lux ölmüştü ama Luxan soylular olarak onun ışığının bizim içimizde olduğuna ve bize yol gösterdiğine inanırdık. Diğer soylu periler de kendi hane kurucularına dua ederlerdi. Annem bir Zarin'di ve Zarin soylular, Zarin'den savaşçılık ve cesaret isterlerdi. Büyükbabam bir Laxen'di, Laxen soylular da Laxia'dan bilgi ve geleceğe dair görüler isterlerdi, ayrıca Luxana gibi bazıları güçlü büyülere sahiplerdi.
Şu anda hepsine ihtiyacım vardı. Lux'un ışığı, Zarin'in cesareti, Laxia'nın görüleri benimle olmalıydı.
O gün gündönümüydü. Canavarlar artık nereden geliyorsa geldikleri yerle burası arasındaki sınır inceliyordu. Perikatili oradan aldığı güçle güçleniyordu. Lanetli yaratıklarının işe yaramadığını anlayınca benim peşime düşecekti. Neye benzediğini biliyordum, onu tanıyordum.
Bir soylu peri, sahip olduğu en değerli özellik olan kanatlarını alan canavarı nasıl unutabilirdi ki?
Periler Vadisi'nin en güçlü hanelerinden birinin varisi, verasetini ve liderlik hakkını elinden alan canavarı nasıl unutabilirdi?
