9 ✦ Rüyalar ve Kabuslar

799 70 140
                                    

Oldukça severek yazdığım bir bölüm oldu. 3600 kelimeyi uzun zamandır görmemiştim. Umarım beğenirsiniz, yorumlarınızı merakla bekliyorum. İyi okumalar :)

── ⋆ ──

༻ ❘ Rüyalar ve Kabuslar ❘ ༺─ ── ⋆❈⋆ ── ─

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

༻ ❘ Rüyalar ve Kabuslar ❘ ༺
─ ── ⋆❈⋆ ── ─

Vahşi Av'dan 10 Yıl Önce, Vahşi Orman

Ertesi gün canavar hakkında yeni bilgiler edinmiş ve bunları birbirimizle paylaşmıştık. Öğrendiklerim hoşuma gitmemişti. Bulunduğumuz yerden uzaklaşmıştı ve ona yetişmezsek başkalarının da canını alabilirdi. Nadiren de olsa yolları kullandığım ve bir at ödünç aldığım oluyordu. Bu onlardan biri değildi. Vahşi Orman'dan ilerlemek zorundaydık ve vaktimiz dardı. Bu sebeple öğleden sonra yola çıktık.

"Rayla bana bu canavarın benim avcı olmak için öldürdüğüm canavara benzediğini söylemişti. Ama sen şimdi geceleri avlandığından bahsediyorsun. Peşinde olduğumuz pek çoğu gibi geceleri avlanıyor. Benzerliği ise rengi ve görünüşünde. Bir de yaptıkları benziyor." Kyle yanıt vermedi. "Kyle?"

"Ben de bunu düşünüyordum ama baş edebileceğimize inanıyorum."

"Sadece... çok fazla çelişki yok mu sence de?"

"Ne düşündüğünü tahmin ediyorum. Birden fazla canavarla karşı karşıya olabiliriz."

"Ortak olmamız iyi o halde." dedim gülümseyerek. Kyle bir şey demedi. Son birkaç dakikadır gergin olduğunu fark ettim, az önce olduğu kadar rahat değildi. "Kyle?"

Kyle durunca ben de durdum. Bakışları beyaz saçlarımdaydı. "Vadi'yle ilgili bir sorum var ama saçma gelebilir."

"İstediğini sorabilirsin."

"Şu anda batıya doğru ilerliyoruz." Batıda Vadi vardı, bunu bildiğimi bilerek söylememişti. "Sen Vadi'yi terk edeli çok uzun zaman geçti ama tehlikede olduğunu hiç hissettin mi?"

"Beş yıl önce kuzenimin liderliği kesinleşti. Beni de rahat bıraktılar. Avcı olduğumdan beri umurlarında olduğumu bile sanmıyorum. Artık onlardan biri değilim."

"O zaman önemli değil." Yürümeye devam etti.

Benimse aklım karışmıştı. Yanında ilerlesem de artık ben de gerilmiştim. "Kyle? Ne oldu?"

"Önemli olduğunu sanmıyorum. Sadece batıya doğru ilerledikçe daha az güvende olduğumuzu hissediyorum. Muhafızların sınırına yaklaşınca güneye yöneliriz."

Kyle'ın herhangi bir şeyden uzak durmak istediğini düşünmezdim. Şakayla karışık, "Muhafızlardan çekiniyor musun yoksa?" dedim. Ne tepki vereceğini görmek için ona baktım.

Biraz kızmış gibiydi, birkaç saniye konuşmadı. "Hayır." dedi kesin bir sesle. Ardından bana baktı. "Bana güveniyor musun?"

Bu nasıl bir soruydu böyle? Kaşlarımı çatarak yanıt verdim. "Seninle birlikte uzun bir yolculuğa çıktım. Yani yanıtım evet." Rayla ne demişti, canavar avcılarına avcılıkta güvenebilirsin. Ayrıca Rayla beni Kyle'ın yanına göndermişti. Bir şey olsa hissederdi. Elbette dahası da vardı, tehlikede olsam ben de hissederdim.

Ölümcül ZarafetWhere stories live. Discover now