တစ်ခါတလေလစ်လျှူရူ့ထားရင်တောင်...
မအားလို့ဆိုပြီးကိုယ့်ကိုကိုလိမ်ကာ...နားလည်ပေးခဲ့ဖူးတယ်...**********************************
"သားဘာတွေတွေးနေတာလဲ...ကျောင်းတတ်ဖို့လိုအပ်တာတွေမ၀ယ်တော့ဘူးလား..."
"ကိုကိုကလိုက်၀ယ်ပေးနေကျလေ...ကိုကိုလာမှသွား၀ယ်မယ်."
"ဒါဆိုလဲ သားကိုကိုထယ်ယောင်းကိုဖုန်းဆက်ကြည့်လေ...မနက်ဖန်ဘဲကျောင်းတတ်ရတော့မယ်..."
"ဟုတ်ကဲ့"
ဂျင်ဖုန်းထုတ်ပီး 'koko' ဆိုတဲ့ contactေလးကိုနှိပ်ပြီးဖုန်းဆက်လိုက်တယ်...
#လူကြီးမင်းခေါ်ဆိုသောတယ်လိုဖုန်းမှာ ဆက်သွယ်မူဧရိယာပြင်ပလို့ရောက်ရှိနေပါသဖြင့်ခေါ်ဆို၍မရနိုင်ပါ...အသံmassageချန်ထားခဲ့နိုင်ပါတယ်#"ကိုင်လားသား.."
"မကိုင်ဘူးမေမေ ကိုကိုမအားလို့နေမှာပါ ညနေကျမှသားကိုယ်တိုင်ကိုကို့ဆီလိုက်သွားလိုက်မယ်..."
"အေးအေး"
ဂျင်တယောက်ထယ်ယောင်းရဲ့ Companyဆီလိုက်သွားတယ်...ကိုကို့Companyကိုရောက်တာဒါနဲ့ဆိုသုံးခေါက်ဘဲရှိသေးတယ်...ကိုကိုက အလုပ်ကိုမလာခိုင်းထားလို့လေ...သ၀န်တို့လို့ဆိုပြီး။
"CEO Kim နဲ့တွေ့ချင်လို့ပါ..."
"ခဏစောင့်ပေးလို့ရမလားရှင့်...CEO kim အရေးကြီးတဲ့ဧည့်သည်နဲ့စကားပြောနေလို့ပါ..."
"ရပါတယ်ခင်ဗျ ဒီမှာဘဲထိုင်စောင့်နေလိုက်ပါ့မယ်..."
"ဟုတ်ကဲ့ပါရှင့်..."
ဂျင်ဂိမ်းဆော့ရင်း ထိုင့်စောင့်နေတယ် တော်တော်ကြာတော့ ကိုကိုကအပြင်ထွက်လာတယ် ဘေးမှာလဲကောင်မလေးတစ်ယောက်နဲ့...
'ကိုကို..."
*အရေးကြီးတဲ့သူဆိုတာက မိန်းကလေးတစ်ယောက်လားကိုကို*
"ဂျင်ဘယ်လိုရောက်လာတာလဲ?"
"ကိုကိုဖုန်းမကိုင်လို့လိုက်လာတာလေ"
* နာမ်မည်အရင်းတွေတောင်ခေါ်လို့ပါလားဂျင်တဲ့လား...ကလေးလို့တောင်မခေါ်တော့ဘူးလားကိုကို သူကဘယ်သူမို့လို့လဲ*
BẠN ĐANG ĐỌC
Thorn Of Love
Fanfictionပျော်ရွှင်မူဘဲဖြစ်ဖြစ် နာကျင်မူဘဲဖြစ်ဖြစ်... မင်းနဲ့ပတ်သတ်ရင် လောဘကြီးပါရစေ...။