10

10 2 1
                                    

Oğuzhan Abi de içeri oturdu. Mülteci kampına benzedi.
Yukarı çıktım, Deniz ve Özgür'ün yanına oturdum.

Deniz'in modu düşmüş gibiydi.

-deniz iyi misin, bir şey mi oldu?

Deniz; evet. Acıktım hadi yemek yiyelim.

Özgür; evett.

Üçümüzde aşağı indik.

-abi aç mısınız?

Lowell; ben biraz açım.

Kuzey; bende.

Oğuzhan; ben aç değilim.

Kızlarla şarkı söylerek bir şeyler hazırlayıp masaya oturduk, Oğuzhan abi de oturdu ama yemedi.

Masa düzeni; Deniz-özgür-selen

                         Lowell-kuzey-oğuzhan

...

Biz Özgürle yemeğimizi bitirmiştik fakat Deniz bir kaç lokmadan sonrasını yememişti. Ama acıkan oydu.

-Deniz, aç olduğuna emin misin?

Deniz; evet, açım.

-ama hiç yemedin.

Deniz; yok yedim ki.

Yalan söylediğini anlasamda şimdi bir şey demeyecektim.

Deniz; ben doydum.

Dedi ve tabağını mutfağa götürdü.
Sonra yukarı çıktı. Noldu akşam akşam ya.

Lowell; neden böyle davranıyor?

-bir de anlasam, yukarda acıktım yemek yiyelim diyen oydu ama şimdi hiçbir şey yemedi.

Oğuzhan; belki iştahı yoktur?

-ama Deniz aç olmasa bile yemek yiyen bir kız, iştahı olmaması... Yani ne bileyim garip olurdu.

Özgür; Selen, Deniz'in yeme bozukluğu olduğunu bildiğini sanıyordum. Bazen aç olsa bile yemek yemez, bazen de aç olmasa bile boş hissedip yemeye devam eder. Öyle zamanlarda durmayı bilmez ben durdururum. Geçti sanmıştım.

-bundan hiç bahsetmemişti.

Lowell; ben yanına gideceğim.

Lowell abim yukarı çıktı.

-kimse sormadan söyleyeyim; Abim Deniz'e aşık.

Kuzey; bana hiç söylememişti piç.

DENİZDEN DEVAM


Yemeği yiyemediğim için masadan kalkıp yukarı çıktım.
En nefret ettiğim şeyi yaşıyorum, yine. Açım ama yemek yiyemiyorum.

...

Birisi odaya geldi, Lowell'mış. Yanıma oturdu.

Lowell; iyi misin güzelim?

-iyiyim.

Lowell; neden yemek yemiyorsun?

-vücudum almıyor, yiyemiyorum.

Lowell; peki güzelim, yeme bozukluğun neden ve ne zaman olmaya başladı?

-sana yemek bozukluğumun olduğunu söylemedim, nerden biliyorsun?

Lowell; ilk ben sordum. Cevap ver, cevap veriyim.

-kısaca anlatıyım;
Yeme bozukluğu olan insanların yaşadıkları;

Aşırı ruh hali değişimleri

Sık sık aynaya bakmak

Beslenme ya da yemek ortamlarında sosyalleşmeden kaçınmak

Kiloya, gıdaya, kaloriye, gıdanın besin içeriğine aşırı odaklı olmak

Yalnız yemek yemek veya yiyecekleri saklamak

Öğün atlamak

Yoğun kilo alma korkusu


-Fiziksel olarakta; saç dökülmesi, hızlı kilo alıp verme falan. Nedeni; stres, duygularını sakmalama gibi şeyler.
Sende benim soruma cevap ver, nerden biliyorsun?

Lowell; belliydi, benim annemde yeme bozukluğuna sahip ondan anladım.

-neyse ben gidiyim geç oldu.

Lowell; biraz daha kal.

-ama hava karardı.

Lowell; ben seni bırakırım hadii.

-tamam.

Abim aradı o sırada.

Batuhan; nerdesin?

-selenlerdeyim.

Batuhan; gel eve geç oldu.

-yaa amk bi dur of.

Batuhan; küfür etme bee.

-ok.

Yüzüne kapattım. Bi tane romantik şey yaşıyorum içine sıçıyor ama.

Lowell; o kimdi?

-abimdi.

Lowell; abin mi vardı... Ha okulda yanına gelen çocuk-

Güldüm.

-evet abimdi.

Lowell; açsan bir şeyler daha atıştır, en azından birazcık tok tutar. Yiyebildiğin kadar dene.

-peki.

Birlikte aşağı indik.
Masaya oturduk tabağımı önüme aldı. Herkes masadaydı, garip hissediyorum.

Lowell; yemezsen öperim.

Herkes Lowell'a baktı.

Lowell; yesende öperim.

Herkes güldü, ben dışında. Koşarak yukarı çıktım ve dış kapının oraya gittim.

-Selen ve Özgür sizi öpüyoruum.

Lowell peşimden geldi. Dışardaydık.
Kolumdan tutup kendine çekti.

Lowell; bunu uzun zaman önce yapmalıydım.

Dudaklarıyla, dudaklarımı birleştirdi. Bir şey diyemedim, kalp atışım hızlanmıştı. Hiç böyle hissetmemiştim.

Benden ayrılıp elini belime attı.

Lowell; karanlıkta evine tek gitmene izin vereceğimi mi sandın?

Hiçbir şey diyemeden sadece yürüyordum.

~ÖLÜM ÖPÜCÜĞÜ~Where stories live. Discover now