"ဟင္ ျမဴမႈိင္း..ဘာျဖစ္တာလဲဆိုတာ အမကိုေတာ့ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာျပပါ၊ ျမဴမႈိင္းမွာ ေသေရးရွင္ေရးေလာက္ အေရးႀကီးတဲ့ကိစၥမရွိဘဲ ဒီလိုမ်ိဳးတာဝန္ေတြကိုထားပစ္ခဲ့ဖို႔ ဆုံးျဖတ္မွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ အမသိတယ္"
"....."
"ကိုယ္ဝန္တဲ့ အမ၊ ျမဴမႈိင္းမွာ ကိုယ္ဝန္ရွိေနတာ...သူေျပာမွ ျမဴမႈိင္းကိုယ္ဝန္ေဆာင္ႏိုင္တယ္ ဆိုတာကိုလည္း သိရတာ၊ အစတည္းက..သူက..သူက..သိရဲ႕သားနဲ႔ ျမဴမႈိင္းကိုမေျပာဘဲ...အဟင့္...အခုဗိုက္ထဲမွာ...ကေလးေလးေရာက္မွ....သူအသိေပးတာ!"
"ဟယ္......"
တစ္ဖက္က မအိသူလည္း အံဩလြန္းလို႔ထင္တယ္ ဘာစကားသံမွကို မၾကားရေတာ့။ ျမဴမႈိင္း ေရခ်ိဳးခန္းရဲ႕တံခါးကိုသာမွီကာ လက္သည္းေတြကိုကိုက္ကာ ငိုေနရင္း မအိသူကို ဖြင့္ေျပာမိသည္။ ျမဴမႈိင္းကို ထူးဆန္းတယ္လို႔ မအိသူလည္း ေတြးသြားမွာေပါ့။ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ကို လက္ခံႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနရတုန္းပဲဟာ။
"ခဏေလး...ခဏေလးေနာ္ ျမဴမႈိင္း...ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဆိုတာ အမကိုစဥ္းစားခ်ိန္ေလး ခဏေပး"
မအိသူ အိပ္ယာေပၚကပင္ ဝုန္းခနဲပင္ ဆင္းေျပးလိုက္မိၿပီး တစ္ဖက္အခန္းမွာ အိပ္ေနၾကတဲ့ မေခ်ာနဲ႔Intern တို႔ရဲ႕ အခန္းကိုသာ တံခါးေခါက္ၿပီး ေျပးသြားႏႈိးလိုက္မိသည္။ အိပ္ဖို႔ျပင္ေနၾကတဲ့သူေတြဆိုေတာ့ အားလုံးက Pajamas ေတြနဲ႔သာ။အခုဟာက တစ္ေယာက္တည္းေခါင္းနဲ႔ေတြးဖို႔ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ကိစၥမလား။
"အရမ္းလန္႔သြားမွာပဲ ျမဴမႈိင္းရယ္၊ ျမဴမႈိင္းရဲ႕လူကေရာ ဘာေျပာလဲ၊ သြားမယ္ဆိုရင္ေကာ သူကသြားခိုင္းမွာမို႔လို႔လား၊ သူ႔ကေလးနဲ႔ဟာကို...အမေတာ့ ျမဴမႈိင္းကို ေပးသြားလိမ့္မယ္လို႔ မထင္ဘူး"
"ဟင့္အင္း...သူနဲ႔ ျမဴမႈိင္းရဲ႕ကေလးက ဘာမွမဆိုင္ဘူးအမ။ သူေတာင္ ျမဴမႈိင္းကို ဘာမွအသိမေပးဘဲ သူ႔ဟာသူဆုံးျဖတ္ခဲ့ေသးတာ၊ အခုကိစၥလည္း သူဝင္ေျပာလို႔မရဘူး...ျမဴမႈိင္း ကိုယ့္ပါသာကိုယ္ပဲ ဆုံးျဖတ္မယ္"
"မဟုတ္ေသးပါဘူး ျမဴမႈိင္းရယ္..ခဏေလး စိတ္ေအးေအးထားပါဦး၊ အခုလိုေသြးပူေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို အျမန္ခ်လိုက္တာ မေကာင္းဘူး"
YOU ARE READING
My Sponsor (ကျွန်တော့်စပွန်ဆာ)
Romanceဇာတ်ကောင်များ၏ စိတ်နေစိတ်ထားများနှင့် အပြုအမူများသည် စိတ်ကူးယဉ်ဖန်တီးမှု သက်သက်သာဖြစ်ပါသဖြင့် မည်သည့် အဖွဲ့အစည်း/ပုဂ္ဂိုလ်ကိုမှ ကိုယ်စားမပြုပါ။ Warning ⚠️ This story will include sexual/graphic contents. Read this story at your own risk !! Started...
Chapter-47 (Zawgyi)
Start from the beginning
