SİLVER

1.BÖLÜM:Anlamsız

  Alkan birçok suçtan dolayı hapise girmişti fakat nasıl olduğu bilinmeyen bir şekilde hapisten kısa sürede ayrılmayı başarıyordu.Alkan yine bir suça karışmıştı ve zaten mafyaydı.O yüzden artık olaylara karışmak onun için oyun oynamak gibiydi.Bu sefer ki dosyaya başka bir avukat bulmak istedi ve Doğa Kösen ile iş birliği yaptı.Doğa Kösen ismini,Alkan ilk defa duymuştu fakat buna çok önem vermedi.Normalde Alkanın temkinsiz bir iş yapmazdı.Bu sefer ne yaptığnı kendide bilmiyor gibiydi.En sonunda mahkeme salonuna gitmeye karar kıldı Alkan.Girdiği gibi ilk olarak Işıla baktı ve Işılın gözlerinden ayıramadı gözlerini.Işıl rahatsız olmuş gibi bir ifade ile öksürür gibi bir ses çıkardı.Alkan hemen yerine geçti ama aklı hala Işıldaydı.Alkan en son girdiğni düşünüyordu fakat Doğa hala ortalıkta yoktu ve yaklaşık yarım saat geçmişti.Alkan çok sinirlenmiş bir şekilde izin alıp dışarı çıktı.Işıl neler olduğna anlam veremiyordu ve o da Alkanın peşinden dışarı çıktı.Alkan kapının önünde ki kırmızı spor arabanın önünde duran arkadaşlarının -daha doğrusu adamlarının- yanına gitti.Işıl da hızla yanına gidicekti fakat Barkın konuşmaya başlayınca duvarın arkasında saklanmayı seçti."Alkan,noldu dostum dava erken mi bitti?"dediğinde Alkan daha da sinirlendi ve" Hayır Barın,dolandırıldık,hemde kurnaz yaşlı bir tilki tarafından!"der ve dudaklarından bir küfür dökülür.Toprak ve Barın birbirlerine anlamsızca bakarken," Ne bakıyosunuz aptallar! Kendinize gelin,o tilkiyi kafese koyma vakti geldi!"
  Işıl hala duvarın arkasındaydı ve konuşulanları anlamsız bir şekilde dinliyordu.Işıl arkasından bir ses geldiğni duydu ve hemen arkasına döndü fakat önüne tekrar döndüğünde karşısında hiç beklenmedik biri vardı.Ve evet bu kişi Alkan Adaldan başkası değildi.Ayak uçları birbirine değecek kadar yakındılar.Işıl ani bir refleks ile bağıracakken,Alkan " Şşştt,sakin ol bebek," dedi ve Işılın ağzını eliyle kapattı."Seni hatırlıyorum sen davadaki avukatsın değil mi?"dediğinde Işılın elleri ve ayakları buz tutmuştu sanki."Evet, ben,"dedi ama Alkan cümlesini tamamlamasına izin vermeden "Peki neden burdasın?" dediğinde Işıl ne diğeceğini bilmiyordu.Çünkü adam mafyaydı.Gerçeğe bakılırsa Işılda avukattı ve ona zarar veririlerse hapiste belki ömürlerinin sonuna kadar çıkmicaklardı.Alkan için bu ne kadar geçerli olmasada bu bir ihtimaldi.Işıl bişey diyemeden Alkan,Işılı baştan aşağı gözleriyle süzdü.Bir cevap beklermiş gibi bir ifade belirdi yüzünde ve Işıl daha çok beklemenin manası yok diye lafa girdi, "Aslında sadece neler olduğnu anlamaya çalışıyordum." dedi ve Alkanın suratında ukalaca bir gülümseme belirdi.Elini Işılın kafasının kenarında olan duvara yasladı ve diğer elini Işılın belini kavdığı gibi kendine çekti."Anladım güzelim,seni uğraştırmiyım o zaman dolandırıldım hemde bir mesajla!Bana yadım ediceksiniz değil mi?" dedi.Işıl ilk başta ona neden yadım ediceğini düşünüyordu-Çünkü Alkanın ormansı kokusu Işılın aklını almıştı- fakat bu düşünce çok uzun sürmeden avukat olduğnu hatırladı.Başını aşağı yukarı evetder gibi salladı.Alkan " Güzel,anlaşcağımızı düşünüyorum güzelim." dediğinde tam ismini soracakken bir ses duyuldu ve ikiside kafasını o yöne çevirdi." Işıl Hanım,hemen gelmeniz gerekiyor!"diyen kişi Ahudan başkası değildi.Ahu,Işılın yardımcısıydı.Işıl tam arkasını dönmüş gidecekken, " Işık güzel isim" dedi fakat Işıl onu duymamış gibi hızlı adımlarla yürümeye devam etti.Alkan,Işılın arkasından bakarken,Toprak bu bakışmayı yarıda kesti ve "olm bırak kızı,ne yapıcaz onu düşün."dedi ama Alkan sadece Işılı düşünmek istiyordu.Fakat Toprak haklıydı,ne yapmaları gerektiğni düşünmesi gerekiyordu.Alkan mantıklı bir şey bulamayınca buradan bir an önce uzaklaşırsa daha doğru düzgün düşünebileceğini anladı ve hemen oradan uzaklaştılar.
   Alkan odasındaki simsiyah yatakta,yatıyordu.Alkan neden böyle ani hareket edip Doğayı hemen avukat olarak kabul ettiğini anlamaya çalışıyordu.Odanın kapısı tıkladığında gelen kişi Pembeydi.-Pembe,Adal ailesinin Alkanla evlenmesini istediği kızdı- Alkan bişi demedi ve Pembe içeri girmişti.Alkanın altında siyah bol bir eşofman vardı,üstündede vücut hatlarını belli eden siyah sıfır kollu bir t-shirt vardı.Pembe içeri girer girmez, "Neden geldin,ben gel dedim mi Pembe?"dedi ama Pembe sadece Alkanı baştan aşağı süzmekle meşguldü.Alkan ayaklandı ve Pembenin önünde durdu, "Kızım sana diyorum! Çık odamdan."dediğinde Pembenin yüzünde saçma bir gülüşle "Aa,sevgilim ne yapıyormuş diye bakamazmıyım canım."dedi ve elleriyle Alkanın kolunu sardı .Alkan memnuniyetsiz ve sinirli bir şekilde" Pembe çık odamdan! Ayrıca biz sevgili filan değiliz anla artık bunu!"dedi ama Pembenin gitmeye niyeti olmadığnı fark edince odanın kapısını bir hışımla açtı ve çıktıktan sonra sertçe kapattı kapıyı.