[Էլենը հավաքում էր իր իրերը]
-Էլեն ես չեմ հասկանում քեզ,-Միհրան
-Ու չես էլ հասկանա քանի որ, դու զուրկ ես մարդկային զգացմունքերից,-Էլեն
-Հերիքա' իրերդ տեղը դիր,-Միհրան
-Դու այս ննջարանում քնե՞լ ես իր հետ,-Էլենը նայեց Միհրանին իսկ նա լռեց:
-Դու' տականք ես: Ամենինչ ավարտված ա,-Էլենը հավաքում էր իրերը
-Էլեն վերջացրու դու ինքդ տեսար,որ ես Անահիտին ուղարկեցի,-Միհրան
-Մի քանի օր առաջ ինձ էիր ուղարկել եթե չես մոռացել,-Էլենը փակեց ճամպրուկը
-Քո նախկին սերը եղել ա այս տանը իսկ ես չեմ էլ հասկացել դա,-Էլեն
-Անահիտը անցյալում ա,-Միհրան
[Էլենը նայեց Միհրանին հանեց մատանին և գցեց մահճակալի վրա]
-Ես բաժանվում եմ և սա իմ վերջնական որոշումն է,-Էլենը վերցրեց ճամպրուկը
-Թող ես կօգնեմ,-Միհրան
-Լավ,-Էլեն
[Նրանք իջան առաջին հարկ]
-Ես քեզ ժամանակ եմ տալիս մարսելու կատարվածը,բայց մենք չենք բաժանվելու,-Միհրան
[Էլենը հեռացավ:
Արմանը Երևանի ճանապարհին
էր իսկ նրան հետևում էր Լիկան]
-Տեսնենք ուր ես գնում Արման,-Լիկան մեքենայի մեջ
[Մեկ ժամ անց, Արմանի մեքենան կայանեց հյուրանոցի դիմաց և մտավ շենք: Անցում Առանձնատուն]
-Հազիվ մարդավարի կճաշենք,-Կարինե
-Պապան չի ճաշում, Արմանը չկա, Անահիտին Միհրանը ուղարկելա ու ինքը անհետացելա իսկ Էլենը այսօր եկել իրերը տարելա, մենակ ես ու դու ենք այս տանը,-Կարո
-Դա եմ ասում էլի, մարդավարի առանց սկանդալների,-Կարինե
-Մեր ընտանիքը երբեք այսքան մասնատված չի եղել,-Կարո
-Դեպրեսիայից դուրս արի ու ռեժաննել փոխանցի,-Կարինե
-Բարի ախորժակ,-Կարոն փոխանցեց ռեժանը
[Անցում հյուրանոց, Զաբելը
ապտակեց Արմանին իմանալով կատարվածի մասին]
-Մեր գործը էլի մնաց դու հասկանու՞մ ես: Երկու տարի ա ձգձգում ես ու հիմա էլ հայտնում ,որ մի ամիս էլ սպասեմ: Դու կամ իրոք անպիտան ես կամ էլ անցել ես հորդ կողմ,-Զաբել
-Մամ ես քո կողմից եմ ուղղակի այդպես ստացվեց,-Արման
-Պետք է այդպես չստացվեր, մի աղջիկ մեր բոլոր պլանները խառնեց իրար,-Զաբել
-Մամ մնացելա մի քանի թուղթ և վերջ,-Արման
-Գնա դու ինձ շատ հիասթափեցրիր Արման,-Զաբել
