«Մութ Կողմը»

67 1 0
                                    

-Որտեղի՞ց եք ծանոթ,-Միհրանը նայեց Էլենին հետո Գոռին:
-Վա՜յ ոնց կարող ենք ծանոթ չլինել Դիլիջանը փոքր քաղաքա իսկ մենք գրեթե հասակակիցներ ենք,-Էլեն
-Ոչ միայն դա մենք նաև նույն ԲՈւՀ-ում ենք սովորում,-Գոռ
-Հա ճիշտ ա մոռացել էի,-Էլենը ձևացրեց թե մոռացել էր դրա մասին:
-Հասկացա, Գոռ դու գնա վերև մենք արդեն սկսում ենք ճաշել,-Միհրանը եղբորը հրավիրեց ներս Գոռը պտտվեց,որ գնա բայց Էլենը ասաց
-Ձեզ բարի ախորժակ ,-Էլեն
-Մերսի, բա՞ Էլենը չի մնում ընթրիքի,-Գոռը հետաքրքվեց
-Չէ, ընկերուհիս պետք է գա Երևանից ես նրան եմ սպասում,-Էլեն
-Հակացա այդ դեպքում ցտեսություն,-Գոռը մտավ տուն
-Եթե ինչ-որ բան պետք լինի ինձ կասես,-Միհրան
-Հասկացա,-Էլենը անցավ փողոցը և
մտավ տուն

[Հիշեց մեկ տարի առաջ, համալսանում]

-Հետս արի հանդիպման մեկ անգամ ու վերջ,-Գոռ
-Գոռ ոչ,-Էլենը քայլում էր միջանցքով
-Ուրեմն հետդ կգամ դասի,-Գոռ
-Ինչ ուզում ես արա,-Էլենը սկսեց արագ քայլել
-Դու ինձ լավ չես ճանաչում,-Գոռը ասաց աղջկա հետևից
[Դասի ժամանակ ներս եկան փոքր երեխաներ]

-Կներեք կարելիա՞,-Երեխա
-Բալիկ ջան դու ո՞վ ես,-Հարցրեց դասախոսը, բայց երեխաները առանց մի բառ ասելու հերթով մտնան լսարան և ծաղիկներ դնում Էլենի կողքին
-Էլեն այս ի՞նչ բան է,-Դասախոս
-Ես...ես..բան..չգիտեմ թե ումից է,-Էլենը շփոթված նայում էր կուրսեցիներին
[Վերադարձ մեր օրեր]

-Հիմար ամենինչ փչացրեց,-Էլենը առաջացավ:

[Անցում դիմացի առանձնատուն: Հյուրասենյակում հավաքվել էին բոլոր ընտանիքի անդամները: Պապիկը նստել էր սեղանի գլխավերևում]

-Նարինե հարսանիքի համար ամենինչ պատրա՞ստ է,-Մուրադ Պապ
-Հա պապ ջան, մնացել է Տորթը դա էլ Երևանից կբերեն հարսանիքի օրը,-Նարինե
-Ես չգիտեի, որ դու հանդիպում ես Էմիլի աղջկա հետ Միհրան ջան,-Ասաց Գոռի մայրը
-Այդպես ստացվեց Կարին ջան,-Միհրանը ժպտաց
-Ամեն դեպքում զգույշ եղի,-Կարինե
-Կարո կնոջդ զսպի,-Մուրադ պապը նայեց հարսին
-Լռի էլի,-Կարո

-Ես չգիտեմ ինչ ա եղել անցիալում մեր ընտանիքների մեջ, բայց ամենինչ մնացելա անցիալում,-Միհրան
-Աստված ձայնդ լսի տղես,-Կարինե
-Գոռ իսկ դու ընկերուհի չունե՞ս,-Նարինե
-Ոչ,-Գոռը նայեց մոր և հոր կողմը
-Էլենը ասեց,որ ընկերուհին է գալիս Երևանից եթե կուզես ասենք ծանոթանաս հետը,-Նարինե
-Հա հարսնաքույրն է լինելու,-Միհրան
-Դե թող Գոռն էլ լինի ազատ բաշին և վերջ հաշվեք գործը արել են,-Արսեն

Քո ձեռքերովWhere stories live. Discover now