Seni Kendime Sakladım | Yarı Texting

on bir

Medya: Olmazlara İnat•Berkay Altunyay

☁️

Evden aceleyle çıktım, uyuyakalmıştım ve okula geç kalıyordum.

Omuzumdan düşen çantamı düzelttim ve koşmaya devam ettim, saçlarımı da salık bırakmıştım artık okulda toplardım.

Koşar adımlarla okula yetişmeye çalışıyordum, dün yaşadığım olayı kızlara anlatmıştım, önce bi güzel sövüp Demir orda olduğu için sevinmişlerdi ve bir daha tek gelmeme izin vermeyeceklerdi, kızlarım...

Yanımdan motorlar tek tek geçerken saçımı kulağımın arkasına attım.

Yanımda siyah bir motor durduğunda adımlarım biraz yavaşlamıştı. Demir kaskının göz kısmını açarak bana baktı.

Siyah motorundan tanımıştım onu.

"Geç kalıyorsan bırakayım?" Dediğinde hemen gözlerimi büyüttüm "Hayır hayır! Ölüm aracına binmem ben!" Dediğimde gülümsemişti sanırım gözleri kısılmıştı çünkü.

"İyi sen bilirsin." Diyip kaskını kapatmıştı.

Omzumdan düşen çantamı düzelttim yine mi ayarı bozulmuştu bu çantanın?

Demir motoruyla gitmek için hazırlanmıştı ama kendimden beklemediğim bir hareket yapıp motora yaklaştım.

Sanki ayaklarım ve vücudum istemsizce ona ve motoruna çekiliyormuş gibiydi....

Demir kaskını çıkarttı ve bana uzattı, "Merak etme yavaş sürerim, sen sadece sıkı sıkı tutun." Dediğinde olumlu anlamda başımı salladım.

Demir bana dönük kaskı başıma taktı ve kaskı bağladı kask kafama büyük geldiği için yana doğru kaydı ve Demir gülümseyerek düzeltti.

Sonra motoruna binmek için omzuna tutundum ve motoruna bindim.

Ölüm aracına binmiştim, asla asla demeyin!

Ellerimi beline sıkıca sardım "Nolur yavaş sür ben gerçekten çok korkuyorum Demir!"

Demir "Tamam yavaş süreceğim sen sıkı tutun yeter Hayal." Dediğinde sıkıca tutundum, umarım nefes alabiliyordur.

Gözlerimi sıkıca kapattım ve Demir motoru sürmeye başladı.

Yavaş hali buysa yarıştaki hızını hesaplayamıyordum ama bi anda hız yapmasıyla çığlık attım. "Yavaş! Lütfen..."

Demir "Hayal yemin ederim en yavaş halimle gidiyorum." Dedi.

Sıkıca beline sarıldım, ben bu ölüm aracına nasıl binebilmiştim?

Gözlerimi açtığımda okulun bahçesine girdiğimizi fark etmiştim, arka bahçeye geldiğimizde motorunu park etti.

Ellerimi sıkıca sardığım belinden çektim, çocuğu boğmuştum sanırım.

Kaskı açmaya çalışıyordum ama becerememiştim, bir şeyi de becer Hayal!

Demir motordan indi ve kaskı açmama yardım etti.

Kaskı çıkarttığında onun yeşil gözleriyle göz göze geldim, kalbimin pır pır atması normal miydi?

Hayır öylesine bir şeydi, olurdu dimi böyle şeyler?

Bakışlarımızı kaçıran şey birisinin "Demir!" Diye seslenmesiydi sese doğru baktığımda gelen kişinin yan sınıftan Zümra olduğunu fark etmiştim.