" Kıza bak ya bana ahkam kestiği yetmemiş gibi birde beni çatı katında gözlüğüm olmadan yapayalnız bıraktı.Ölürken bile huzur yok ya bu nasıl hayat böyle?"
" Evladım bu gözlük senin galiba iyi misin sen?
"Sesi duyar duymaz arkama döndüğümde gördüğüm kişiyi pusluda olsa birazcık görebiliyordum. Ama o ses benim huzurumu çalan kızın sesi değildi."
"İyiyim teşekkür ederim gözlüğümü bulduğunuz için. Benimde ona ihtiyacım vardı. Peki gözlüğümü nereden buldunuz yada bunu size kim verdi?"
"Kimin verdiğinin yada nereden bulduğumun bir önemi var mı ki? Sen al bu gözlüğünü bende işimin başına geçeyim. Dikkat et kendine evlat pek buralarda dolaşma ayağın taşa takılır sonra düşersin."
Tamam abla teşekkürler tekrardan.
"Ne olurdu söyleseydin kimin verdiğini çünkü o kızın kim olduğunu bulmak istiyordum. Belkide yerde bulmuştur o kız vermemiştir sonuçta kaçar gibi gitti yanımdan. O olmasaydı şimdiden ölmüştüm. Ölürken bile huzur yok bana. Neyse annem odada tek kaldı gidipte yardım edeyim anneme."
"Çatı katından ayrılıp hızlıca merdivenlerden inmeye başladım. Bir yandan aklım hala ölmekten yana iken diğer yandan da o sesin sahibi düşünüp duruyordum. 305 numaralı odanın kapısına geldiğim anda içeriden bir ses geliyordu."
"Hızlıca kapıyı açmamla annemle karşılaşmam bir oldu. Endişeli ve yorgun yüz hatlarımdan annemde bir şeyler olduğunu anlamış ki benimle konuşmaya başladı. "
" Buğra sen iyi misin oğlum baya terlemişsin? Hem o yüzünün hali ney böyle bir sorun mu oldu?"
" Endişelenme annem bir şeyim yok biraz hava almaya çıkmıştım hızlı gelince yorulmuş olmalıyım. O değilde anne az önce bir ses duydum da burada biri mi vardı?"
" Yok evladım burada kimse yok yanlış duymuş olmalısın. Sen en son doktorla görüşmeye gittin Levent Bey ile neler söyledi sana?
" Senin stresten uzak kalmanı söyledi annem o yüzden bayılıp duruyor mussun? Hastanede biraz daha kalmamız gerekiyormuş. Bana öyle bakma anneciğim biliyorum pek sevmiyorsun hastane ortamını ama sağlığın için kalmak zorundayız."
" Eminsin değil mi Buğra annene yalan söylemiyorsun? Madem hastanede biraz daha kalmam gerekecek o zaman sen ilk elini yüzünü yıka sonra bize kantinden su al olur mu evladım?"
" Tamam anneciğim dediğin iyi oldu gidip yüzümü yıkayıp öyle gireyim su almaya.
"Deniz manzaralı 305 numaralı hastane odasının içerisinde anneme söylediğim yalanla başbaşa kalmış bir halde koltuktan kalkıp lavabonun kulpunu tutmaya gittim. Kulpu açtığım o an annemin Buğra diye seslenmesiyle arkama döndüm."
" Efendim anne.
"Oğlum çok susadım sen ilk su alsan olmaz mı? "
"Bazen annemi anlamakta zorlansamda anneme çok iyi bakmam gerektiğini bugün bir kez olsun tekrardan anladım.
Çünkü annemin mutlu olmaya ve bana ihtiyacı var. Ah be Buğra o sesin sahibine kızsanda farkında olmadan sana yardım etmiş o kız. İyilik meleği gibi hayata döndürdü
beni."
"Kendi kendimle konuşmaya dalarken anneme cevap vermeyi unutup kafamı evet anlamında aşağıya yukarı yapıp odadan ayrıldım. Koridorda yürürken bir yandanda o sesin peşine takılmış sürekli onu düşünüyordum. Kendine gel oğlum annen su bekliyor şuan sesin sahibinden daha çok annenin mutluluğunu düşünmen gerekecek."
□□□□□□□□□□□□□□■■□■□□■■■■■■□
YOU ARE READING
"KADERİM MİSİN? "
Teen Fiction"Gizli bir dedektif iki yıldır peşinde olduğu mafyayı yakalayabilmek adına mafyanın kullandığı doktorun peşine düşüyor. O doktora yakın olabilmek ve daha çok kanıt bulabilmek adına doktorun kızına yakınlaşmaya karar veriyor. İşine olan aşkı yüzünden...
