Πόλεμος Και Ειρήνη

Σπίτι

Ο Αντρέι πριν καλά νιώσει το σπίτι του, έπρεπε να φύγει και να δηλώσει παρόν στο τάγμα του μαζί με τα έγγραφα που επιβεβαίωναν τον γάμο του

Η Θεοφανώ είχε μόνη με την Χαριτινη.
Φαινόταν τόσο φιλική κι όμως της δημιουργούσε δέος.Το πρόσωπο της αγγελικό,το δέρμα της λευκό σαν γάλα κι αδουλευτο,τα μαλλιά της πυκνά.

"Θεοφανώ,λυπάμαι που δεν μπόρεσα να παρευρεθώ στο γάμο σας,το ταξίδι καταλαβαίνεις"

"Φυσικά"

Είπε η Θεοφανώ πίνοντας το τσάι της

"Είχα καιρό να δω φορεσιά της Μάνης"

Είπε χαμογελώντας

"Από όταν είχα επισκεφτεί τη Μάνη,πριν παντρευτούμε"

"Στη Μάνη παντρευτήκατε?"

"Ναι,ο Τζανέτος μου λάτρευε τη Μάνη μα δε μπορούσε να ανεχτεί αυτά που συνέβαιναν τότε και μετά από την εμπλοκή του σε ένα ξεσηκωμό φύγαμε και ήρθαμε εδώ"

Είπε χαμογελώντας με πικρία

Τότε η Θεοφανώ διέκρινε τα μάτια της,ήταν ίδια με του Αντρέι

"Έχει τα μάτια σας,ο Αντρέι"

"Ναι,πήρε περισσότερο από μένα αλλά και από το Τζανέτο πήρε πολλά,κυρίως στο χαρακτήρα του"

Η Χαριτινη άφησε το τσάι της στο τραπεζάκι

"Έλα να σου δείξω το δωμάτιο σας,να αλλάξεις και να ξεκουραστείς"

Η Χαριτινη την οδήγησε στον πάνω όροφο,στο προ τελευταίο δωμάτιο.

"Εδώ θα είναι το δωμάτιο σας"

Η Χαριτινη άνοιξε την πόρτα και αποκάλυψε ένα δωμάτιο μεγαλύτερο από το δικό της

"Μπες"

Η Θεοφανώ μπήκε μέσα δειλά και κοίταξε γύρω της.Ηταν πολύ όμορφο μα παράλληλα τόσο ξένο,όπως όλα.

"Σε αφήνω να το συνηθίσεις και να ξεκουραστείς"

"Χαριτινη"

"Φαίνεται μεγάλο αλλά δεν είναι,κάτσε να το γεμίσετε με τα πράγματα σας και θα δεις ότι ίσως είναι και μικρό.Α και από κει είναι το λουτρό,φώναξε αν είναι να στο ετοιμάσουν "

Η Χαριτινη την άφησε για λίγο μόνη να ξεκουραστεί.Την προσοχή της Θεοφανως είχε κλέψει το ταβάνι του ήταν ζωγραφισμένο με διάφορες παραστάσεις,
πρωινό ουρανό και αστέρια με αγγέλους.

Το υπόλοιπο δωμάτιο της φάνταζε κάπως κοινό,ότι είχε και στο δικό στη Μάνη το χε και εκεί απλά πιο στολισμένα.