Anı kutusu (17. bölüm)

20 0 0
                                    

Ai'yi green flag olarak tasarlamıştım aslında ama toksit bir black flag olacak diye bir korkmuyor değilim POKIJUHYGTFRTG neyse neyse, oy verip yorum yapmayı unutmayın iyi okumalar!



**Barıştıktan sonra beraber vakit geçirmeye devam ederler. Sakura'nın cinayeti sonucu okul temizlenmek için 1 hafta tatil edilmiştir. Ai ve Fuji bu vakitlerini beraber kullanmışlardır. Sürekli birbirleri ile flörtleşip randevuya çıkmışlardır. Gene bir akşam film izlemeye karar vermişler. Daha sonra Ai filmi ayarlarken Fuji'den bağlantı kablosunu getirmesini istemiş ve kitaplıkta olduğunu söylemiş. Fuji, Ai'nin odasına gidip kitaplığı karıştırmaya başlamış. O sırada kitaplığın köşesinde bir kutu bulup meraklanmış. İçini karıştırmaya başlamış. Kutu, Ai'nin anı kutusuymuş. İçerisinde onun küçüklük fotoğraflarının olduğu bir albüm, birkaç arkadaşı ile olan fotoğrafları, Kuo ile çizdiği resimler, bebeklikten kalma eşyaları ve rast gele şeyler bulmuş. Aralarından 1 kutu dikkatini çekmiş. İçini açıp bakmış. Kutunun içinde; Sakura'nın fotoğrafı, onun Ai'ye yazdığı mektuplar ve onun ruju varmış. Fuji onu görünce çok sinirlenmiş. Sevmediği kişinin ona verdiği şeyleri neden saklıyor diye düşünmüş. O sırada arkasında bir el hissetmiş.**

Ai: N'apıyorsun orada?

Fuji: *irkinlir* Hiç.

Ai: Anı kutumu mu buldun? Beğendin mi?

Fuji: Evet, küçüklüğün çok tatlı.

Ai: *onu öper* sen daha tatlısın.

Fuji: Ai.

Ai: Hm?

Fuji: Kutu içince Sakura'ya ait bir şey var mı?

Ai: Sorduğuna göre bulmuşsun. Evet var.

Fuji: *üzülür* neden var?

Ai: Her ne kadar onu sevmesemde ölümüne üzüldüm. Benden uzaklaşsın istiyordum evet ama ölsün istememiştim. En son öptüğü bedenin ben olması ayrı bir üzücü geliyor.

Fuji: Ai-sama böyle yaparsan onu atlatamazsın. *kutuyu uzatır* bence gerekeni yap.

Ai: *kutu ittirir* Benim için sen yap. Benim içim el vermez...

Fuji: Peki, sonra yapacağım. Şimdi film izleyelim lütfen. *kutuyu masaya koyar*

Ai: Kabloyu bir bulsan izleyeceğiz aslında. *güler*

Fuji: H-HA! Unutmuşum pardon...

Ai: *onu öper* önemli değil. *kabloyu alır ve aşağı inerler*

**Ai ve Fuji film izlemeye başlamışlardır. Ai özellikle korku ve cinayet dolu bir film seçmiştir. O böyle şeylerden korkmazmış ama Fuji korkup ona sarılsın diye klasik bir yöntem kullanmıştır. Yan yana oturup filmi izlemeye başlamışlar. Ai en korkulur yerleri gelmeye başladığında kendini çoktan Fuji'ye sarılmaya ve onu öpmeye hazırlamıştır. Fuji film e odaklanmış hiç tepki vermeden izlemekteymiş. Kadının öldürüldüğü yerde Ai kucağını açmış. Ancak Fuji Hiç tepki vermeden cinayeti izlemiş. Ai onun bu kadar tepkisiz izleyeceğini hiç mi hiç düşünmemiştir. Film bittiğinde Fuji ile konuşmaya başlamış**

Ai: Neden hiç korkmadın?

Fuji: Hiç korkunç değil çünkü, daha iyilerini y- *öksürür* gördüm.

Ai: Çok fazla mı korku filmi izliyorsun?

Fuji: Çok sayılmaz, komedi izlerim genelde. Ayrıca neden korkmam lazımdı?

Ai: *üzülür* çünkü sen korkup bana sarılacaktın ve bende seni öpecektim.

Fuji: *kahkaha atar* Aİ-SAMA SENİN BU KADAR KLASİK BİR YÖNTEM KULLANACAĞINI DÜŞÜNMEZDİM!

Ai: Sus.

Fuji: *kahkaha atmaya devam eder*

Ai: *onu tutup öper ve bırakır* Sus. Utanıyorum.

Fuji: Tamam efendim. *gülümser*

Ai: Off! Dalga geçip durmaa!

**kapı çalar**

Fuji: Ha, birini bekliyor muydun?

Ai: Bilmiyorum, gel bakalım.

**beraber gidip kapıyı çalarlar, üzgün bir şekilde Suiiki ve Kuo orada bekliyorlardır.**

Ai: Ne oldu Kuo?

Kuo: *ona sarılır* Daha fazla kendini eve kapatıp üzülme Ai! Senin yalnız kalmana katlanamıyorum...

Suiiki: *onu dürter*

Kuo: Dur!

Ai: Yalnız değilim ki?

Kuo: Ne? Neden üzgün değilsin?

Ai: *Arkasındaki Fuji'yi gösterir.*

Kuo: *sinirlenir* HA?!

Ai: *şaşırır* ne oldu?

Kuo: *sinirli* ben sen kendini eve kapattın diye üzülüyorum, üzüntüden Sakura'nın cenazesine bile gelmedi diyorum. Evde ağlıyordur ona biraz vakit verip öyle yanına gideyim diye bile düşünüyorum ama sen ve Fuji burada yiyişiyor musunuz?!

Fuji: *utanır H-hayır Ku-

Ai: Evet yiyişiyoz ne oldu? Diceğin mi var? 

Raslantı [Yuri]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin