Çikolata (1. bölüm)

586 6 7
                                    


[ilk hikayem ile karşınızdayım 🛐 Umarım sarar, oy vermeniz ve yorum yazarsanız beni mutlu edersiniz <3]

(Japonya da geçen bir hikaye. Japonlar 6 yıl ilkokul, 3 yıl ortaokul, 3 yıl liseye gidiyorlar. Ben lise bir lise iki lise son sınıf yazacağım.)

Ai, zeki ancak sosyal hayatında daha aktif olan bir kızdır. Uzun boyu ve iri yapısı ile tam olarak bir alfadır. Gittiği lise alfa, omega karışık bir lisedir. Onun için lisenin kötü yanı ona aşık olan kızlardır.

Yaz bitmiştir. Ai lise iki başlayacaktır. Lise birde lisenin zorluğu öğrenilmiş, bu seneki derslerine sıkı çalışacaktı. Nihayetinde sosyal hayatında da devam edecekti ancak yine de ders çalışmak önemliydi. 

Sadece lise bir de olmasına rağmen okuldaki hemen herkesle arkadaş olmuştur. Ancak genellikle kendi sınıfındaki öğrencilerle konuşuyor, takılıyordu. 

Pazartesi olmuştu. Okulun önüne geldi, bahçeye girdi. Lise birlerinin hepsi bahçede, müdürün açıklayacağı sınıflarını öğrenmeyi değerlendiriyor. Ai bazılarına selamlaşmayla tanıştı. Daha sonra saatine bakıldı, 15 dakika sonra zil çalacaktı. "Kendimi yer bulmalıyım" dedi içinden ve koşmaya başladı. Koşarken kalabalıkların bir kıza çarptı. Kız biraz sarsıldı. Kız tam bağıracakken Ai onun ellerini tuttu ve önünde eğilerek; "Üzgünüm! Oturacak yer bulabilmek için sınıfta koşuyordum. Sizi fark etmemiş olmalıyım. Lütfen, affedin. Özür dilerim bunu daha sonra telafi ederim!" buradan ayrıldı. Kız hiçbir şey yapmadan baktı, gitti ve daha önceki sınıfa geri döndü.

Ai yolda "rezil olmuş olmalıyım..." diye düşündüm. Daha sonra sınıflara ayrıldıktan sonra, etrafa bakındı. Geçen sene oturduğu sıra boştu. İçinden sevinerek oturdu, dün gece iyi uyuyamadığı için sıraya başını koydu. Ardından yakın arkadaşı geldi. Kuo. Kuo ile ortaokulda tanışmışlardı. Araları gayet iyiydi. Onunla her yıl olduğu gibi bu yıl da beraber oturacaklardı. Kuo geldiğine, Ai  uyuyakaldı ve Kuo, hiç sormadan ceketini onun üstüne koydu. Bunu severdi, bu yüzden yaptı Kuo.

En sonunda ders zili çaldı. Sabahın ilk dersi matematikti. Ai için sorun olmasa da bu durum Kuo için bir senaryoydu. 45 dakikanın ardından 10 dk teneffüse geçtiler. Ai kantine giderken bir yandan gözü o çarptığı kızı arıyordu. Çikolata ısmarlayayım diye düşündü. Etrafına bakınarak yürüyordu, ki tekrar birine çarptı. Ai bunun için kendine çok kızdı. Tam eğilmiş özür dileyecekti ki bir el onu omuzundan kaldırmasını işaret eder gibi dürttü. Bu sabahki çarptığı kişiydi bu. İlk başta dikkat etmeliydi falan bu kız baya kısaydı. İnsanların yanında 155 falandı.

Ai: Ah özür dilerim. Tanrım ne kadar sakarım... Affet beni. Bir yandan seni arıyorum. Kantinden başka bir yer bulamadım.

Xxx: Beni neden arıyordun ki?

Ai: (Hah... nasıl bu kadar tatlı???) şey sabah çarptım ya sana. Çikolata falan ısmarlarım diyordum.

Xxx: Ha anladım. Gidelim istersen.

Ai: Tanışmak ister misin?

Xxx: H-ha? Anlamadım?

Ai: Neyi anlayamadın mı? Tanışalım diyorum. Adın ne?

Fuji: *kızarır* Adım Fuji. Peki ya seninki?

Ai: *gülümser* memnun oldum Fuji-chan. Ben Ai.

Fuji: Bende memnun oldum... Şey bir şey sorabilir miyim?

Ai: Tabii, hiç çekinme.

Fuji: S-sen son sınıfta mısın? Baya bana göre irisinde... 180 falansın sanırım...

Raslantı [Yuri]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu