*BLACKLİGHT*

BAŞLANGIÇ 1 BÖLÜM

İştee ilk bölümee hoş geldiniz umarım beğenirsiniz. İYİ OKUMALARRR

 Diana'nın ağzından

Arabanın camından düşen yağmur damlalarını izlerken bugün benim için çok zor olduğunu bilsem de bir tür kurtuluş yolumdu.  Bundan iki ay önce annem ve babam saçma bir nedenden dolayı boşanmışlardı. Boşanmada benim vasimi babama vermişlerdi. Anneme verseler söylemesi çok zor olsa da muhtemelen ölmüş olurdum... Şuan neden arabada olduğumu merak ettiyseniz yetimhaneye gidiyorum. Nedeni ise artık bakmayı reddetmişti ve yetimhaneye kaydımı yaptırmıştı. Şükürler olsun ki yetimhanede bir tanıdığım vardı. Küçükken onunla en yakın arkadaştık.  Hayatım belki de mahvolacak belki de düzene girecekti. Düşüncelerimden arabanın şoförünün sertçe firene basmasıyla sıyrıldım.  Yağmur damlalarından yetimhane zar zor gözüküyordu fakat eski olduğu her halinden belliydi. Arabanın şoförü arabadan inip benim kapımı sertçe açtı. Bileğimden sıkıca tutup arabadan fırlatırmışcasına indirdi. Sırt çantamı da koltuktan aldığımda şoför yine aynı odunluğu ile kapıyı kapatıp son hız yerine geçti. Arabayı sanki polislerden kaçarmışcasına gaza basarak bulunduğum yerden uzaklaştı. Belki de beni daha fazla çekmek istemiyordu babam gibi... Hayır ağlamayacaktım. Ceketimin koluyla dolan gözlerimi bastırarak sildim. Yetimhaneye göz gezdirmeye başlamıştım. Islansamda şuan umrumda değildi. Yetimhanenin bazı köşelerinde sarmaşıklar çıkmıştı. Duvarların ise boyası çıkmıştı. Sanki terk edilmiş bir ev gibi duruyordu. Daha fazla ıslanmak istemediğim için koşar adımlarla yetimhaneye giriş yaptım. İçeride ki baskın rutubet kokusu burnuma dolduğunda yüzümü buruşturmamak için zor durmuştum.  Gözlerimi eski binanın içinde gezdirmeye başladım. Gözlerim koltukta bütün asaleti ile oturan kıza takıldı. Kızın saçları uzun ve kömür kadar siyahtı. Teni beyazdı. Kız ona baktığımı hissetmiş olacak ki bakışlarım onun bakışları ile buluştu. Kızın zümrüt yeşili gözlerinin soğukluğu içimi ürpertmeye yeterdi. Kalın bir erkek sesi duyduğumuzda bakışmamız kesildi. Kalın sesin sahibi tahminime göre okuldun müdürüydü. 

MÜDÜR: Ahhh hoşgeldin Diana umarım yetimhaneyi beğenirsin.

Ellerimi önümde bağlayıp kısık bir sesle "hoş buldum"  dedim. Müdür yapmacık bir öksürük ile az önce bakıştığımız kızın dikkatini kendisine çekti.

MÜDÜR: Maria yeni gelen arkadaşın Diana'yı odanıza kadar eşlik eder misin?

Kızın ismini hafızama kazıdım MARİA. Kız olumlu anlamda başını sallayıp ayağa kalktı. Uzun boyu ve uzun siyah saçları ile çok güzel duruyordu.  Maria bana doğru yürüyüp tam karşımda durdu ve elini uzattı.

MARİA: Selam ben Maria. 

Uzattığı eli sıkıp "Bende Diana " dedim.  Maria elimi bırakıp yürümeye başladı. Onu takip edeceğimi anladım. Maria sanki yıllardır burada olduğunu belli edermişcesine karma karışık kolidorları bile rahatça geçiyordu. Maria gülümseyerek arkasına döndü.

MARİA: Merak etme yakında alışırsın.