Kıvırcık heyecanlıydı, planlanmamış olsa da birazdan yanına gelecek adam onun çocuğunu taşıyordu. Hem Arda'nın çocuğunun babası olmasından dolayı heyecanlıydı hem de baba olduğu için.
Düşündü Ferdi; o geceyi, yaşananları. Sarhoş değildi, değillerdi ikisi de ama suçu alkole atmak çoğu zaman bir kaçış yoluydu.
İşin aslı Ferdi o gece Arda'yı kıskanmıştı. Feci bir şekilde kıskanmıştı ve beyniyle değil kalbiyle hareket etmişti. Kıskançlık tüm vücudunu ele geçirmişti o an.
Dayanamamıştı onu başkalarıyla özellikle de sevmediği başkalarıyla görmeye. Sadece kendisi görmek, sadece kendisi dokunmak istemişti.
Tabii bu istekleri sonucunda iki tarafta bedel ödemişti. Baba olma sorumluluğu fakat ikisi de bu durumdan rahatsız değildi.
Camın tıklanmasıyla aklındaki düşüncelerden kurtlup o tarafa doğru döndü kıvırcık. Yüzüne yerleştirdiği kocaman gülümsemesiyle ona bakan kumralı tarif edilemeyecek kadar güzeldi.
Arda önce arka kapıyı açıp elindeki çantalarını vs. koyup Ferdi'nin yanına geçti. Kemerini de bağladıktan sonra en rahst edeceği şekilde oturup silinmeyen gülümsemesiyle kıvırcığa döndü.
"Ay ben çok heyecanlıyım!!" Ferdi güldü. "Ben de öyleyim peri çocuk, ben de."
"...Hatta biliyor musun kalp atışlarını dinleyebileceğiz, inanılmaz değil mi?" Erenay yanındaki çocuğun tatlılığıyla büyülenirken gözleri dolmuştu, normal çıkartmaya çalıştığı sesiyle, "Evet güzelim inanılmaz gerçekten."
Zorlanarak konuşmuştu. Arda, omu deli ediyordu. Onun güzelliği karşısında ağlayacak kadar deli ediyordu.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
