ဒီနေ့ ကတော့ ထုံးစံအတိုင်း သာယာတဲ့ နေ့လေးပါပဲ။
Gyuvin တစ်ယောက် ကျောင်းသွားဖို့ ပြင်ဆင်ပြီး မေမေ ပြင်ပေးတဲ့ မနက်စာကို ခပ်မြန်မြန်စားလိုက်သည်။
စောနေသေးပေမဲ့ ထိပ်တန်းကျောင်းသားက ကျောင်းကို စောစောရောက်သင့်သည်လေ။
ဟိုတလောက chemistry project အပြီး Gyuvin တို့ ပြိုင်ပွဲ စနေပြီ ဖြစ်သည်။ လစဉ် tutorial မှာ အမှတ်ပြည့် ရရမယ် / final exam မှာ 100% ရတဲ့ သူက အနိုင်ရမည် ဖြစ်သည်။ Gyuvin က ငယ်ငယ်ကတည်းက ပြိုင်ဖက်ရှိနေတာကို သဘောကျသည် အဲ့တာက ပိုပြီး တွန်းအားပေးသလို ။
Ricky က ထင်ထားသလောက် မဆိုးဘူး
အရမ်းစွာတာတွေ ဆရာကြီးလုပ်တာတွေ ပဲများ တာတွေလောက်ပါပဲ။
တစ်ခုတော့ရှိသည် ကျောင်းမှာ Gyuvin ကို ယှဉ်နိုင်တဲ့
တစ်ယောက်တည်းသော ဂြိုလ်သား။
အရင်က Gyuvin မှ မရရင် သေမှာ ဆိုတဲ့
ကောင်မလေးတွေအကုန် အခုတော့
ရစ်ခီ မှ ရစ်ခီ ။
Gyuvinရဲ့ first impression က သူ့ကို ငြိမ်ပြီး အေးမယ်လို့ ထင်ထားခဲ့တာ၊ ဘယ်ဟုတ်မလဲ
ဒင်းက စစရောက်ချင်းကတည်းက ဝေဖန်လေကန် စလုပ်တော့တာပဲ။
အဲ့တာကို ကျောင်းက မိန်းကလေးတွေက သူ့ကိုcrush တယ်တဲ့။
အသက်ရှည်အုန်းမယ့် Ricky က Gyuvin ရှေ့တည့်တည့်ကြီး ရောက်လာသည်။ Gyuvin ကလည်း ရိုးသားစွာဖြင့် တမင်ဝင်တိုက်လိုက်သည်။
" အာ့ ဟိတ်ကောင် မင်းလူတစ်ယောက်လုံးလာနေတာ မမြင်ဘူးလား? "
" အိုး ဆောရီး မင်းက ပုနေတော့ ငါက မမြင်လိုက်ဘူး"
အမှန်တော့ Ricky က ၆ပေကျော်
သစ်ကုလားအုပ်လေးပါ။ Gyuvin ကသာ သစ်ကုလားအုပ် အဖိုးဖြစ်နေတာ ။
" what the fuk ? "
ရစ်ခီက ပြန်ထ လာပြီး ဂယူဗင်းက
" ဘေဘီ မင်း အရပ်လေးနဲ့ ငါ့ကို ဘာမှ ပြန်မလုပ်နိုင်... အားးး "
" ဟုတ်ပါ့ ငါက အရပ်ပုတဲ့ ဘေဘီလေး "
ဆိုကာ ရစ်ခီက ဂယူဗင်းဂွ ကို ဒူးနဲ့ဆောင့် ပြီး ထွက်ပြေးသွားတာ ဖြစ်သည်။
ဂယူဗင်းကတော့ corridorမှာ သူ့ဟာသူ ခုန်ဆွ ခုန်ဆွ ဖြစ်နေပြီး ဘေးက နံရံနဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို ကပ်ထားရသည်။
