Anka kuşunun göz yaşları (+18)

BÖLÜM 3

Işığa yaklaştım tam kokusunu içime çekicekken telefonum çaldı hemen sesi kapattım ali arıyordu hemen odadan çıktım salona inip telefonu açtım ''söyle sonuçlar çıktı mı?.

''Evet abi''. Dedim titreyen sesimle.

''KIM!!!''.

''Savaş kurtuluş abi Ilgaz kurtuluşun babası...''. Yine sözümü yarıda kesmişti.

''Ufuk ve ışığın dedesi!'' O moruk benim bi işime yaramazdı onun canını alsam ne gezer Azrail kapıda bekliyordur zaten onun canını alsın diye. Oğlu öleli çok oldu ufuklada arası açık ama ışık tabi ya ışık intikam almamın tek yolu ışık.

Işıktan;

Uyanmıştım çok susamıştım aşağı mutfağa inmiştim tam su içerken Barlas'ın bağırış seslerini duydum biriyle kavga ediyor gibiydi. Bianda
sesi kesildi cesaretimi toplayıp salona geçtim Barlas yoktu kristal masanın üzerinde telefonu vardı.

Hemen koşup telefonu elime aldım kahretsin sadece parmak izi okuyucusu vardı. Napıcam ben diye düşerken ensemde hissettiğim nefesle korkup telefonu yere düşürdüm.

''NAPIYOSUN LAN SEN! SEN ARKAMDAN IŞ MI ÇEVIRIYORSUN LAN!!!''.

''YETER! BIKTIM BANA BAĞIRMANDAN SAHIBIM GIBI DAVRANMANDAN! KIMSIN SEN YA? ABIM BI GELSIN BITIRICEM SENI! ABIM BENI SANA KORUYASIN DİYE BIRAKTI TACİZ EDESIN DIYE DEĞIL! RUH HASTASI!''.

Sinirle suratıma bakarken zaten simsiyah olan gözleri dahada koyulaşmıştı. Boynundaki ve anlındanki damarlar sanki derisini yırtmak ister gibiydi. Çenesi sinirden seyiriyordu.

Elindeki telefonu kristal masaya vurmasıyla etrafa masanın tuzla buz olmuş cam parçaları yayılmaya başladı. Hızla üzerime yürürken bir iki adım geriledim bana doğru dahada yaklaşınca hemen merdivenlere doğru koşmaya başladım.

Merdivenleri hızla çıkarken kükremesini duymamla dahada hızlandım. GEL LAN BURAYA! ÖLDÜRÜCEM SENI! Ben hızla merdivenlerden çıkarken ayağımın takılmasıyla kendimi yerde buldum. Arkamı dönüp baktığımda oda çoktan merdivenleri hızla tırmanmıştı.

''Kalkmalısın hadi kızım'' Zar zor kendimi odanın içine attım tam kapıyı kapatıcakken Barlas'ın itmesiyle kendimi yerde buldum. Üzerime yürümeye başlamıştı ellerimden destek alarak kendimi geri itiyordum aniden saçımdan tutup beni ayağa kaldırdı.

''b-bırak... b-bırak beni lütfen''. Yüzüme inen sert tokat darbeleriyle tekrardan kendimi yerde buldum kulağım çınlıyordu ağızıma gelen kan tadıyla yüzüm buruşmuştu. Tekrardan saçımdan tutup kaldırmasıyla ağızımdan korkulu bir çığlık çıktı.

Yüzümü duvara geçirmesiyle burnumdan acıyla kanlar boşalmaya başladı. Acıyla attığım çığlıklar sonrası göz yaşlarıma engel olamadım ''SANA YAŞATTIKLARIMDAN SONRA HİÇ DOĞMAMAYI DİLİYECEKSİN!!!'' Diye kükreyip yüzümü kendine çevirdi.

Ben daha ne olduğunu anlamadan kendimi tekrardan yerde buldum  yerdeyken karnıma tekme atmaya başladı. Acıyla kıvranırken attığım çığlıkların arasında sadece ''yapma!''
Diyebilmiştim ''BANA BAĞIRIRSIN. BENDEN KAÇABİLECEĞİNİ DÜŞÜNÜRSÜN ÖYLE Mİ! HA! ÖYLE Mİ LAN!!!.

Tekrardan karnıma inen tekme darbeleriyle ağızımdan kan gelmeye başladı. Kemerini çıkartmaya başlayınca Barlas'a korkuyla baktım. ''H-hayır! HAYIR!!. Sinirden kendinden geçmişti kemeri katlayınca ne yapacağını anlamamıştım.