˗ˏˋ ★ 36 ★ ˎˊ˗

175 4 0
                                    

Elin heeft zich de afgelopen dagen extra veel gericht op haar werk. Ze heeft zelfs wat extra uren van andere collega's overgenomen. Eigenlijk weet ze wel dat ze dit alleen heeft gedaan zodat ze afgeleid blijft van alles. Tijdens het werk heeft ze het zo druk dat ze eigenlijk geen tijd heeft om na te denken over andere dingen. En door die extra uren kwam ze telkens zo moe thuis dat haar avonduren alleen nog maar bestonden uit avondeten, douchen en slapen. 's Ochtends stond ze dan weer vroeg op om opnieuw haar dag te vullen met werk in plaats van haar gedachten.

"Succes morgen!" Roept Elin nog naar haar collega terwijl ze weg fietst van de kinderopvang. Het is woensdagmiddag en Elin heeft zin in vanavond. Ze heeft met Imara om 10 uur afgesproken bij het café waar Jeanne haar verjaardag viert. Elin heeft gisteravond tijdens het boodschappen doen een fles wijn gehaald als cadeautje. Een fles Sauvignon Blanc, Jeanne's favoriet.

Elin gooit haar jas en tas neer in het gangetje van haar kamer. De jas mist net de kapstok en valt daardoor als een hoopje op de grond. Ze zucht. Ze laat de jas maar gewoon op de grond liggen en loopt dan door. In de koelkast heeft ze nog een portie pasta pesto liggen van gisteravond. Dat scheelt haar weer koken vanavond. Ze heeft zin in vanavond, maar ze is moe van de afgelopen dagen werken en ze is ook wel mentaal uitgeput. Dus vanavond een avondje los en vrij kan ze wel gebruiken. Maar nu eerst maar even eten, omkleden en klaarmaken voor een avond gevuld met gezelligheid, drankjes en haar vriendinnen.

"Gefeliciteerd met je 23e verjaardag!" Roept Elin over de muziek heen naar Jeanne. "Dankjewel!" Imara geeft haar cadeau aan de jarige. Met een grote glimlach scheurt ze het pakpapier open. "Oh mijn god, dankje!" Zegt Jeanne terwijl ze Imara in een vlugge knuffel trekt. Elin ziet dat Jeanne nu een doos met vier mooie, donkergroene wijnglazen in haar handen heeft. "Toevallig past mijn cadeautje daar wel bij." Lacht Elin terwijl ze de ingepakte fles wijn overgeeft aan Jeanne. "Jaaa! Mijn favoriet!" Roept ze terwijl ze nu ook Elin een knuffel trekt. Elin lacht zachtjes om de enthousiaste reactie van haar vriendin. "Hier, eerste drankje is van mij." Legt Jeanne uit terwijl ze Elin en Imara beide een consumptiemunt aangeeft. "Ik kom jullie later wel weer opzoeken." Jeanne wenkt naar andere vrienden van haar die ook gedag tegen haar willen zeggen. Elin knikt en trekt dan Imara mee naar de bar. Ze heeft ondertussen wel zin in een lekker drankje.

Matthy zit nog steeds achter zijn computer op het Bankzitters kantoor. Op de één of andere manier hebben de andere jongens hem overgehaald om mee de stad in te gaan voor een gezellig drankje. Er werden verschillende argumenten gebruikt om hem mee te krijgen. Argumenten zoals: "Breek de week!" of "Beetje afleiding." Matthy had er eigenlijk totaal geen behoefte aan, maar toch heeft hij zich weer eens laten overhalen. Hij wilde eigenlijk ook gewoon dat zijn vrienden zouden stoppen met praten over al het gedoe.

"Kom, we gaan!" Roept Koen terwijl hij een enkele keer in zijn handen klapt. Matthy zucht maar sluit dan toch maar zijn computer af. "Waar gaan we eigenlijk heen?" Vraagt hij terwijl hij net als de rest zijn jas aan doet. "Laat dat maar aan de Utrecht kenner over!" Schreeuwt Milo enthousiast en het galmt door het hele kantoor heen. Matthy is benieuwd hoe lang hij het vanavond vol gaat houden, hij wil wel zijn best doen maar toch twijfelt hij of hij het überhaupt wel gezellig kan gaan hebben. Zijn hoofd is zo gevuld met gedachten die hij uit wil zetten, maar dat lukt niet.

"Zijn we er al?!" Zeurt Koen terwijl iedereen achter Milo aanloopt richting het centrum van de stad. "Jaha!" Roept Milo zuchtend als antwoord op de vraag van Koen. Matthy loopt zelf helemaal achteraan in zijn eentje. Voor hem lopen Robbie, Koen en Raoul. Milo loopt zelf voorop als een soort mislukte tour guide. Raoul kijkt af en toe bezorgd over zijn schouder naar Matthy. Hij heeft echt wel door dat Matthy eigenlijk helemaal geen zin heeft in deze avond maar dat hij weer eens zijn eigen gevoelens opzij zet voor de rest van de groep. Raoul zucht en kijkt dan weer voor zich uit. Hij wil zich er ook niet te veel mee bemoeien. Uiteindelijk is Matthy een volwassen man die zijn eigen keuzes kan maken.

"Zijn we er al?!" "Bek houden nu, we zijn er echt bijna." Matthy loopt ondertussen met zijn handen diep in zijn jaszakken en zijn schouders zijn lichtelijk opgetrokken. Hij hoopt dat het tenminste een leuke tent is waar ze nu heen lopen. Als de sfeer helemaal kut is daar, dan is hij er al helemaal snel klaar mee. Hij probeert positief te blijven, maar bij alles kan hij wel weer wat slechts bedenken en dat neemt dan toch de bovenhand.

"Zijn we er al?!" Vraagt Koen lachend voor de derde keer. Deze vraag zorgt ervoor dat Milo zich snel omdraait en Koen een stomp tegen zijn schouder geeft. "Maar ja, we zijn er." Zegt Milo dan en hij wijst naar het café achter hem. Matthy ziet door de ramen heen dat er al flink wat mensen binnen zijn, het is best wel druk voor een woensdagavond. "Pils!" Roept Robbie en hij loopt Milo voorbij richting de ingang van het café. Matthy zucht en loopt dan achter zijn vrienden aan over het terras naar de deur. Raoul komt naast hem lopen en legt een hand op Matthy's schouder. "Wel een soort van zin in?" Vraagt hij aan hem en Matthy haalt onverschillig zijn schouders op. "Mwah."

Met zijn vijven bewegen de Bankzitters zich door de menigte heen richting de bar om wat drankjes te bestellen. Robbie komt als eerste aan en besteld meteen vijf bier. Het is druk, vindt Matthy. Misschien wel iets te druk. Maar hij zet dat gevoel even opzij, hij is hier met zijn vrienden om het gezellig te hebben vanavond. Hij krijgt van Robbie een biertje in zijn handen gedrukt. Ze proosten met zijn allen en nemen dan de eerste slok. Het bier valt bij Matthy niet goed, maar toch blijft hij met zijn vrienden mee drinken. Misschien kan hij de afleiding toch wel goed gebruiken.

"Er is een verjaardag, dat vertelde de barvrouw. Daarom is het zo druk." Vertelt Robbie aan zijn vrienden. Hij moet wat harder praten dan normaal door de muziek die aan staat. "Dat verklaart de drukte." Zegt Raoul en Matthy knikt. Het is tenminste een soort van gezellig nu.

Elin loopt met Imara naar buiten. Dan kan Imara een sigaret roken en Elin even een frisse neus halen. Het is binnen ondertussen best warm geworden door alle mensen in het café. Even de wind op het gezicht vindt Elin nu totaal niet erg. "Dus, heb je Matthy al geappt na vrijdag?" Elin schudt met haar hoofd heen en weer. Ze heeft net onder het genot van een wijntje het verhaal in grote lijnen verteld aan Imara. "Moet je dat niet eens doen?" "Weet ik niet, ik zou ook niet weten wat ik moet sturen." Imara neemt een nieuwe hijs van haar sigaret en denkt even na. "Maar dit is ook zielig voor hem. Hij wacht waarschijnlijk tot jij iets van je laat weten." Elin knikt. "Dat weet ik, maar wat stel jij dan voor om te sturen?" "Je kan twee dingen doen. Serieus of grappig." Elin zucht wanneer ze erover na begint te denken. Ze heeft geen enkel idee hoe ze dit het beste aan kan pakken. "Later vanavond, oké? Ik wil nu weer naar binnen. Ik heb het koud!" Imara lacht, gooit de peuk in de asbak, en laat zich dan naar binnen trekken door Elin.

Imara is twee nieuwe drankjes gaan halen voor de twee en Elin is even naar het toilet gegaan. Voordat ze weer het café binnen loopt kijkt ze naar haarzelf in de spiegel. Ze haalt een hand door haar blonde haren en loopt dan het toilet weer uit. Ze kijkt het hele café rond om Imara te spotten, maar dan verstijft ze plotseling.

Die blonde haren, die glimlach en die andere jongens om hem heen die ze ook herkent. Dat is Matthy, en hij staat midden in het café met zijn vrienden. Wat moet ze nu?

Venus en de maan ⟡ Matthy van de BankzittersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu