41.🩶

8 1 0
                                    

Śmierć, jak cień nieuchronny, kroczy spokojnie,
Zamyka oczy, stawia punkt w historii.
W jej rękach spoczywa tajemnica niewiadoma,
Płyniemy rzeką czasu, do jej oceanu.

Lecz w jej ciemności tkwi tajemnica pewna,
przejście znikające, jak księżyc za chmurami.
W sercach tych, co pozostają z nami, płynie wspomnień strumień,
Śmierć, jak zaklęta, wszystkich do siebie zabiera.

Przyjdzie po ciebie,
i ciebie,
przyjdzie po nas wszystkich.
Ja chce jej pomóc,
ułatwić zadanie,
podarować jej swą duszę na stałe...

💜Miłość Jest Do Dupy, Ale I Tak Cię Kocham💜Poezja💜Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora